სიბორგიუმი[1] (ლათ. Seaborgium; ქიმიური სიმბოლო — ), უნნილჰექსიუმი (ლათ. Unnilhexium; ქიმიური სიმბოლო — ), ეკა-ვოლფრამი (Eka-tungsten) — ელემენტთა პერიოდული სისტემის მეშვიდე პერიოდის, მეექვსე ჯგუფის (მოძველებული კლასიფიკაციით — მეექვსე ჯგუფის თანაური ქვეჯგუფის, VIბ) ხელოვნურად მიღებული რადიოაქტიური ქიმიური ელემენტი. მისი ატომური ნომერია — 106, სიმკვრივე — 23-24 გ/სმ3. სახელი დაერქვა ამერიკელი ქიმიკოსის გლენ თეოდორ სიბორგის პატივსაცემად.
სიბორგიუმი |
106Sg |
[269] |
5f14 6d4 7s2 |
სწრაფი ფაქტები ზოგადი თვისებები, მასური რიცხვი ...
სიბორგიუმი, 106Sgზოგადი თვისებები |
---|
მასური რიცხვი |
|
---|
სიბორგიუმი პერიოდულ სისტემაში |
---|
|
ატომური ნომერი (Z) |
106 |
---|
ჯგუფი |
6 |
---|
პერიოდი |
7 პერიოდი |
---|
ბლოკი |
d-ბლოკი |
---|
ელექტრონული კონფიგურაცია |
[Rn] 5f14 6d4 7s2 |
---|
ელექტრონი გარსზე |
2, 8, 18, 32, 32, 12, 2 |
---|
ელემენტის ატომის სქემა
|
ფიზიკური თვისებები |
---|
აგრეგეგატული მდგომ. ნსპ-ში |
მყარი სხეული |
---|
სიმკვრივე (ო.ტ.) |
23–24 გ/სმ3 |
---|
ატომის თვისებები |
---|
ჟანგვის ხარისხი |
0, (+3), (+4), (+5), +6 |
---|
ელექტროდული პოტენციალი |
|
---|
იონიზაციის ენერგია |
- 1: 757 კჯ/მოლ
- 2: 1733 კჯ/მოლ
- 3: 2484 კჯ/მოლ
-
|
---|
ატომის რადიუსი |
ემპირიული: 132 პმ |
---|
კოვალენტური რადიუსი (rcov) |
143 პმ |
---|
სხვა თვისებები |
---|
ბუნებაში გვხვდება |
სინთეზირების შედეგად |
---|
მესრის სტრუქტურა |
კუბური მოცულობაცენტრირებული |
---|
მაგნეტიზმი |
პარამაგნეტიკი |
---|
CAS ნომერი |
54038-81-2 |
---|
ისტორია |
---|
სახელწოდება მომდინარეობს |
გლენ თეოდორ სიბორგი |
---|
აღმომჩენია |
Lawrence Berkeley National Laboratory (1974) |
---|
სიბორგიუმის მთავარი იზოტოპები |
---|
იზოტოპი |
გავრცელებადობა |
ნახევ. დაშლა (t1/2) |
რადიო. დაშლა |
პროდუქტი |
265Sg |
სინთ |
8.9 წმ |
α |
261Rf |
265mSg |
სინთ |
16.2 წმ |
α |
261mRf |
267Sg |
სინთ |
1.4 წთ |
17% α |
263Rf |
83% სდ |
|
269Sg |
სინთ |
14 წთ |
α |
265Rf |
271Sg |
სინთ |
31 წმ |
73% α |
267Rf |
27% სდ |
|
|
• |
დახურვა