حسن روحانی
هفتمین رئیسجمهور ایران (۱۳۹۲–۱۴۰۰) / From Wikipedia, the free encyclopedia
حسن روحانی (زادهٔ ۲۱ آبان ۱۳۲۷ با نام حسن فریدون[11][12]) سیاستمدار ایرانی است که از سال ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ بهعنوان هفتمین رئیسجمهور ایران مشغول به فعّالیت بود.
حسن روحانی | |
---|---|
هفتمین رئیسجمهور ایران | |
دوره مسئولیت ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ – ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ | |
رهبر | سید علی خامنهای |
معاون اول | اسحاق جهانگیری |
پس از | محمود احمدینژاد |
پیش از | سید ابراهیم رئیسی |
نمایندهٔ مجلس خبرگان رهبریدورههای ۳، ۴ و ۵ | |
دوره مسئولیت ۴ خرداد ۱۳۹۵ – ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ | |
حوزه انتخاباتی | استان تهران |
اکثریت | ۲٬۲۳۸٬۱۶۶ (٪۴۹٫۷۲) |
دوره مسئولیت ۱ اسفند ۱۳۸۵ – ۳ خرداد ۱۳۹۵ | |
حوزه انتخاباتی | استان تهران |
اکثریت | ۸۴۴٬۱۹۰[1] |
دوره مسئولیت ۶ شهریور ۱۳۷۹[2] – ۳۰ بهمن ۱۳۸۵ | |
پس از | محمدعلی عالمی |
پیش از | سید محمد شاهچراغی |
حوزه انتخاباتی | استان سمنان |
اکثریت | ۱۲۰٬۸۱۹ (٪۴۷٫۵۶)[3] |
مشاور رئیسجمهوررئیس مرکز تحقیقات استراتژیک | |
دوره مسئولیت شهریور ۱۳۷۱ – ۲۰ خرداد ۱۳۷۶ | |
رئیسجمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی |
پس از | سید محمد موسوی خوئینیها |
پیش از | جدا شدن از نهاد ریاستجمهوری |
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام | |
دوره مسئولیت ۱۸ اردیبهشت ۱۳۷۰ – ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ | |
گمارنده | سید علی خامنهای |
رئیس | اکبر هاشمی رفسنجانی |
پیش از | محمود احمدینژاد |
مشاور رئیسجمهور در امور امنیت ملی | |
دوره مسئولیت ۱۳۷۹ – مرداد ۱۳۸۴ | |
رئیسجمهور | سید محمد خاتمی |
پس از | خسرو تهرانی |
دوره مسئولیت ۲۰ مهر ۱۳۶۸ – مرداد ۱۳۷۶ | |
رئیسجمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی |
پیش از | خسرو تهرانی |
نخستین دبیر شورای عالی امنیت ملی | |
دوره مسئولیت ۲۰ مهر ۱۳۶۸ – ۲۴ مرداد ۱۳۸۴ | |
رئیسجمهور | اکبر هاشمی رفسنجانیسید محمد خاتمی |
پس از | محمدعلی نظران (به عنوان دبیر شورای عالی دفاع) |
پیش از | علی لاریجانی |
نایبرئیس اول مجلس شورای اسلامی | |
دوره مسئولیت ۱۲ خرداد ۱۳۷۱ – ۴ خرداد ۱۳۷۹ | |
رئیس مجلس | علیاکبر ناطق نوری |
پس از | حسین هاشمیان |
پیش از | بهزاد نبوی |
نمایندهٔ مجلس شورای اسلامیدورههای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ | |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۷۵ – ۴ خرداد ۱۳۷۹ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر |
اکثریت | ۴۶۵٬۴۴۰ (٪۳۲٫۵) |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۷۱ – ۶ خرداد ۱۳۷۵ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۴۳۲٬۷۶۷ (٪۴۷) |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۶۷ – ۶ خرداد ۱۳۷۱ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۴۱۲٬۸۹۵ (٪۴۲٫۱) |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۶۳ – ۵ خرداد ۱۳۶۷ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۷۲۹٬۹۶۵ (٪۵۸٫۳) |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۶ خرداد ۱۳۶۳ | |
پیش از | سید رضا اکرمی |
حوزه انتخاباتی | سمنان |
اکثریت | ۱۹٬۰۱۷ (٪۶۳٫۱) |
دبیرکل جنبش عدم تعهد | |
دوره مسئولیت ۳ اوت ۲۰۱۳ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶ | |
پس از | محمود احمدینژاد |
پیش از | نیکلاس مادورو |
اطلاعات شخصی | |
زاده | حسن فریدون ۲۱ آبان ۱۳۲۷ (۷۵ سال) سرخه، استان سمنان، ایران |
حزب سیاسی | حزب اعتدال و توسعه (اکنون–۱۳۷۸)[4] |
دیگر عضویتهای سیاسی |
|
همسر(ان) | صاحبه عربی (ا. ۱۳۴۷)[5] |
فرزندان | ۵، شامل محمد |
خویشاوندان | حسین فریدون (برادر) |
اقامتگاه | ولنجک، منطقه ۱، تهران |
محل تحصیل | حوزه علمیه قم |
هیئت دولت | دولت یازدهمدولت دوازدهم |
مرتبه حوزوی | حجتالاسلام و المسلمین |
امضا | |
وبگاه | |
خدمات نظامی | |
وفاداری | ایران |
خدمت/شاخه | قرارگاه مرکزی خاتمالانبیا |
سالهای خدمت | ۱۳۷۰–۱۳۶۲[6] |
فرمانده | ستاد پدافند هوایی کل کشور[7] |
جنگها/عملیات | جنگ ایران و عراق |
جوایز | نشان فتح (درجهٔ ۲)[8] نشان نصر (درجهٔ ۱)[9] |
پسزمینههای علمی | |
دانشگاه | دانشگاه تهراندانشگاه کالدونیان گلاسگو |
عنوان پایاننامه | The Islamic legislative power with reference to the Iranian experience (۱۹۹۵) The flexibility of Shariah (Islamic law) with reference to the Iranian experience (۱۹۹۸) |
استاد راهنما | سید حسن امین مهدی زهرا[10] |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | حقوق |
زیرشاخهٔ | حقوق عمومی حقوق اساسی |
نهاد | مرکز تحقیقات استراتژیک |
روحانی استاد پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک[13][14][15] او از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴ دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم هستهای و مذاکرهکنندهٔ ارشد ایران با سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلستان دربارهٔ برنامه هستهای ایران،[16]: ۱۳۸ از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۲ عضو شورای عالی امنیت ملی به نمایندگی از رهبر جمهوری اسلامی ایران، سید علی خامنهای[17] و از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۲ رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بودهاست.[18] روحانی در دوره اول مجلس شورای اسلامی بهعنوان نماینده حوزه انتخابیه سمنان و در دورههای دوم، سوم، چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بهعنوان نمایندهٔ حوزه انتخابیه تهران، ری و شمیران حضور داشت. او از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۹، نایبرئیس اول مجلس شورای اسلامی در دورههای چهارم و پنجم بودهاست.[18] او همچنین از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ بهعنوان نمایندهٔ استان سمنان و از سال ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۳ بهعنوان نمایندهٔ استان تهران در مجلس خبرگان رهبری فعالیت میکرد. در ششمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری صلاحیت وی از سوی شورای نگهبان رد شد.[19]
در ۲۲ فروردین ۱۳۹۲، حسن روحانی با نام «دولت تدبیر و امید»، شعار اعتدالگرایی، نماد کلید و رنگ بنفش برای انتخابات ریاست جمهوری رسماً اعلام نامزدی کرد.[20][21] او در ۱۷ اردیبهشت، با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، نام خود را برای رقابت ۲۴ خرداد ثبت کرد.[22][23] سرانجام او با اعلام وزارت کشور با کسب ۱۸٬۶۱۳٬۳۲۹ رأی و کسب ۵۰٫۷۰ درصد آرا رسماً به عنوان هفتمین رئیسجمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.[24] روحانی برای انتخاب مجدد با شعار «دوباره ایران» در انتخابات ریاستجمهوری ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ رقابت کرد. در پی انتخاباتی که در روز جمعه ۲۹ اردیبهشت در ایران و با شرکت ایرانیهای سراسر جهان برگزار شد، حسن روحانی با کسب ۲۳٬۶۳۶٬۶۵۲ رأی یعنی ۵۷ درصد آرا رئیسجمهور ایران باقی ماند.
بر اساس وبسایت روحانیسنج، در طول هشت سال او ۱۲ وعدهٔ خود را به صورت تحقق ناقص و تنها ۸ عدد از وعدههای خود را بهطور کامل محقق کرد و ۸۰ درصد وعدههایش را محقق نکرد. حسن روحانی در حالی ریاست جمهوری را ترک کرد که عملکرد او و دولتاش به همراه عملکرد دیگر نهادهای نظام،[25] ایران را در بحران اقتصادی گرفتار کرد و سطح نارضایتی جامعه به حدی رسید که منجر به وقوع دو اعتراض سراسری دی ۹۶ و آبان ۹۸ علیه کل نظام شد. در دورهٔ دوم وی وقایع خروج آمریکا از برجام و اعمال دوبارهٔ تحریمها علیه ایران و دنیاگیری کووید ۱۹ رخ داد که در تشدید بحرانها در دولت وی تأثیر بسیاری گذاشتند.[26] همچنین بالاترین رکورد نرخ تورم ۶۰ سال اخیر ایران تا سال ۱۳۹۸ در دولت روحانی به ثبت رسید.[27] خودش در پاسخ میگوید که این وعدهها را در زمان صلح داده و «الان شرایط جنگ است»[28] و دولت بهتنهایی قادر به حل «همهٔ مشکلات نظام» نیست.[29] مدتی پس از ترک ریاست جمهوری، شکایتهای متعددی از روحانی به کمیسیون اصل نود انجام شد و بسیاری خواستار محاکمه او شدند.[30][31] همچنین ۳ شکایت از او در قوهٔ قضائیه وجود دارد.[32] در سال 1402 صلاحیت روحانی برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان از سوی شورای نگهبان رد شد.