سید محمد موسوی خوئینیها
سیاستمدار ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سید محمد موسوی خوئینیها (زادهٔ ۱۳۲۰ در قزوین[5]) سیاستمدار ایرانی است. او از سال ۱۳۸۴ دبیرکل مجمع روحانیون مبارز است. وی یکی از شخصیتهای محوری در جریان چپ سنتی و جناح اصلاحطلب جمهوری اسلامی است.
سید محمد موسوی خوئینیها | |
---|---|
مشاور سیاسی رهبر جمهوری اسلامی ایران | |
دوره مسئولیت ۱۷ دی ۱۳۶۸ – ح. ۱۳۷۸ | |
گمارنده | سید علی خامنهای |
پیش از | علی شمخانی |
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام | |
دوره مسئولیت ۱۷ بهمن ۱۳۶۶ – ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ | |
گمارنده | سید روحالله خمینیسید علی خامنهای |
رئیس | سید علی خامنهایاکبر هاشمی رفسنجانی |
مشاور رئیسجمهوررئیس مرکز تحقیقات استراتژیک | |
دوره مسئولیت ۲۰ مهر ۱۳۶۸[1] – ۲۳ مرداد ۱۳۷۱[2] | |
رئیسجمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی |
پس از | بنیانگذاری مرکز |
پیش از | حسن روحانی |
دادستان کل کشور | |
دوره مسئولیت ۱۹ تیر ۱۳۶۴ – ۳۰ مرداد ۱۳۶۸[3] | |
گمارنده | سید روحالله خمینی |
پس از | یوسف صانعی |
پیش از | محمد محمدی ریشهری[4] |
نمایندهٔ مجلس خبرگان رهبریدوره نخست | |
دوره مسئولیت ۲۲ تیر ۱۳۶۲ – ۱ اسفند ۱۳۶۹ همکار باریکبین و موسوی زنجانی | |
حوزه انتخاباتی | استان زنجان |
اکثریت | ۴۹۲٬۲۰۱ (٪۸۲٫۶) |
نمایندهٔ مجلس شورای اسلامیدوره نخست | |
دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۶ خرداد ۱۳۶۳ | |
حوزه انتخاباتی | تهران، ری و شمیران |
اکثریت | ۱٬۲۴۸٬۳۹۱ (٪۵۸٫۰) |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید محمد موسوی خوئینیها ۱۳۲۰ (۸۲–۸۳ سال) قزوین، ایران |
حزب سیاسی | مجمع روحانیون مبارز (اکنون–۱۳۶۶) |
دیگر عضویتهای سیاسی | شورای هماهنگی جبهه دوم خرداد (۱۳۷۹–۱۳۷۸)ائتلاف بزرگ (۱۳۵۸)حزب جمهوری اسلامی (۱۳۶۶–۱۳۵۷)جامعه روحانیت مبارز (۱۳۶۶–۱۳۵۶) |
وبگاه |
خوئینیها رهبر معنوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در جریان بحران گروگانگیری در سفارت آمریکا و از نزدیکان روحالله خمینی پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ بود. او در دوران رهبری خمینی پستهای مهمی همچون نایب رئیسی دوره اول مجلس شورای اسلامی، عضویت در شورای سرپرستی صدا و سیما (۱۳۵۹)، دادستانی کل کشور، سرپرست حجاج ایران، نمایندگی دورهٔ اول مجلس خبرگان رهبری و عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی را برعهده داشت، اما پس از مرگ خمینی به جز مدتی حضور در مجمع تشخیص مصلحت نظام، هیچ مسئولیت رسمی جدی نداشتهاست. در سال ۱۳۷۰ و پس از رد صلاحیت گستردهٔ کاندیداهای جناح چپ، او روزنامه سلام را منتشر کرد که جنجالهای زیادی را آفرید؛ این روزنامه در جریان افشای نامهٔ محرمانهٔ قتلهای زنجیرهای، توقیف و در پی آن حمله به کوی دانشگاه تهران رقم خورد.