جامعه روحانیت مبارز
From Wikipedia, the free encyclopedia
جامعه روحانیت مبارز با نام پیشین جامعه روحانیت مبارز تهران[2] نهادی دینی، روحانی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که با انگیزهای دینی و با شعار حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت.
جامعه روحانیت مبارز | |
---|---|
دبیرکل | مصطفی پورمحمدی[1] |
سخنگو | غلامرضا مصباحیمقدم[1] |
رئیس شورایمرکزی | محمدعلی موحدی کرمانی[1] |
نایبرئیس شورایمرکزی | - |
دبیر شورایمرکزی | سید رضا تقوی[1] |
بنیانگذاری | ۱۳۵۶ (۴۷ سال پیش) |
ستاد | تهران، ایران |
گرایش سیاسی | جناح اصولگرایان |
دین | اسلام (شیعه) |
مجلس خبرگان | ۶۶ از ۸۸ |
وبگاه | |
در سالهای اخیر جامعهٔ روحانیت مبارز در کنار تشکلهای همسوی خود (از جمله حزب مؤتلفه اسلامی، جامعهٔ اسلامی مهندسین، انصار حزبالله، جامعهٔ اسلامی دانشگاهیان، و انجمنهای اسلامی اصناف بازار تهران) و جبهه اصولگرا، نقش مهمی در تحولات سیاسی ایران داشتهاست. فضلالله محلاتی نخستین دبیر جامعه روحانیت مبارز بود و طی سالهای ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۰ این مسئولیت را بر عهده داشت.[3] پس از او (به جز دوره کوتاهی در سال ۱۳۷۵)[3] تا سال ۱۳۹۳، محمدرضا مهدوی کنی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز بود اما با درگذشت وی گزینههایی همچون محمدعلی موحدی کرمانی، اکبر هاشمی رفسنجانی، علیاکبر ناطق نوری و حسن روحانی برای دبیرکلی این نهاد مطرح شدند. در نهایت در جلسهای که در تاریخ ۱۱ آذر ۱۳۹۳ با حضور اعضای جامعه برگزار شد، محمدعلی موحدی کرمانی به اتفاق آراء دبیرکل جامعه روحانیت مبارز شد.[4]