عبدالحمید دوم
سی و چهارمین سلطان عثمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
عبدالحمید دوم (به ترکی عثمانی: عبد الحمید ثانی) سی و چهارمین سلطان و خلیفه امپراتوری عثمانی بود که در ۳۱ اوت ۱۸۷۶ تا ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ در قلمرو امپراطوری عثمانی حکومت کرد. صدراعظم او در تلاش برای اصلاح دولت به طراحی مشروطیت و ایجاد مجلس قانونگذاری اقدام کرد. قانون اساسی جدید، آزادی فردی را تضمین میکرد در حالی که هنوز اختیارات اساسی با سلطان بود. فشار از جانب اروپا سلطان عبدالحمید را وادار ساخت تا با قانون اساسی موافقت نماید، اما او در سال ۱۸۷۸ مجلس را منحل کرد و بار دیگر حکومت مطلقه را برقرار کرد. سلطان عبدالحمید با ساخت مدارس، مساجد، خطوط راهآهن و تلگراف در جهت پیشرفت عثمانی گام برداشت.آن قدر درساخت مساجد کوشا بود که حتی مسجدی در ایران بدستور وی ساخته شد.این مسجد تاریخی در استان گلستان شهرستان مراوه تپه روستای کریم ایشان بنام مسجد سید قلیچ ایشان میبشاد.
عبدالحمید دوم | |||||
---|---|---|---|---|---|
سلطان امپراتوری عثمانی خادم الحرمین الشریفین خلیفهٔ مسلمین امیرالمؤمنین شهید | |||||
سی و چهارمین سلطان عثمانی | |||||
سلطنت | ۳۱ اوت ۱۸۷۶ – ۲۷ آوریل ۱۹۰۹ | ||||
تاجگذاری | ۷ سپتامبر ۱۸۷۶ | ||||
پیشین | مراد پنجم | ||||
پسین | محمد پنجم | ||||
زاده | ۲۱ سپتامبر ۱۸۴۲[1][2] کاخ توپقاپی، استانبول، امپراتوری عثمانی | ||||
درگذشته | ۱۰ فوریهٔ ۱۹۱۸ (۷۵ سال) کاخ بیگلربیگی، استانبول، امپراتوری عثمانی | ||||
آرامگاه | ۱۹۱۸ فاتح، استانبول | ||||
همسران | نازک إدا قادن أفندی
بیدار قادین مشفقة قادن أفندی بهیجة خانم أفندی | ||||
فرزند(ان) | علویه سلطان؛
محمد سلیم افندی؛ زکیه سلطان؛ شاهزاده احمد نوری؛ نعیمه سلطان؛ محمد عبد القادر افندی؛ نائله سلطان شاهزاده محمد برهان الدین؛ شادیه سلطان؛ عایشه سلطان؛ رفیعه سلطان؛ عبدالرحیم خیری افندی؛ خدیجه سلطان؛ محمد بدرالدین افندی؛ محمد عابد افندی؛ | ||||
| |||||
خاندان | خاندان عثمانی | ||||
پدر | عبدالمجید یکم | ||||
مادر | تیرمژگان قادین (مادر اصلی) رحیمه پرستو والده سلطان (مادرخوانده) | ||||
طغرا |