شورای انقلاب اسلامی ایران
شورای قانونگذاری و اجرایی اوایل انقلاب / From Wikipedia, the free encyclopedia
شورای انقلاب اسلامی مهمترین نهاد انقلابی جمهوری اسلامی ایران در آغاز انقلاب بود که مسئولیت قوهٔ قانونگذار و اجرایی را بر عهده داشت.
شورای انقلاب اسلامی | |
---|---|
گونه | |
گونه | |
تاریخچه | |
بنیادگذاری | ۲۲ دی ۱۳۵۷ (رسمی) ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ (بالفعل) |
انحلال | ۲۶ تیر ۱۳۵۹ |
پیشین | مجلس شورای ملی |
پسین | مجلس شورای اسلامی |
رهبری | |
دبیر | مرتضی مطهری(تا ۸ اسفند ۱۳۵۷)(جامعه روحانیت مبارز) سید محمود طالقانی(تا ۱۹ شهریور ۱۳۵۸)(نهضت آزادی) سید محمد بهشتی(تا ۱۸ بهمن ۱۳۵۸)(حزب جمهوری اسلامی) سید ابوالحسن بنیصدر(تا پایان)(مستقل) |
دبیر دوم | |
سخنگو | |
ساختار | |
کرسیها | ۱۳ تا ۱۹ (متغیر) |
گروههای سیاسی | عمدتاً حزب جمهوری اسلامی و نهضت آزادی |
کمیتهها | کمیسیونها (پس از استعفای دولت بازرگان)
|
مدت دوره | موقت |
اختیارات | تصویب طرحها و لایحههای دولت موقت تأیید سمتهای دولتی |
محل نشستها | |
پینوشت | |
همه یا بخشی (؟) از مصوبههای شورا با تأیید رهبر انقلاب سید روحالله خمینی رسمیت مییافت. |
شورا با اعلام سید روحالله خمینی برای مدیریت انقلاب در ایران در ۲۲ دیماه ۱۳۵۷ تشکیل شد.[1] وجود این شورا پیش از وقوع انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و در ماههای آغازین پس از آن به جهت مسائل امنیتی فاش نشد و این شورا در ابتدا به صورت محرمانه و غیر علنی فعالیت میکرد.
پس از پیروزی انقلاب، شورا نهاد قانونگذار در ایران بهشمار میآمد. شورا در تیرماه ۱۳۵۸ در دولت موقت ادغام شد، و پس از استعفای مهدی بازرگان (که با پیشنهاد شورا و تأیید سید روحالله خمینی به نخستوزیری رسیدهبود)، ادارهٔ کشور و تشکیل هیئت وزیران را نیز بر عهده گرفت.
با روی کار آمدن مجلس شورای اسلامی و تعیین نخستوزیر و شورای نگهبان، شورا در ۲۶ تیرماه ۱۳۵۹ به کار خود پایان داد.