การทัพกัลลิโพลี
From Wikipedia, the free encyclopedia
การทัพกัลลิโพลี เป็นที่รู้จักกันในชื่อ การทัพดาร์ดะเนลส์, ยุทธการที่กัลลิโพลี หรือ ยุทธการที่ชานักคาแล (ตุรกี: Gelibolu Muharebesi, Çanakkale Muharebeleri หรือ Çanakkale Savaşı) เป็นการทัพในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งที่เกิดขึ้นบนคาบสมุทรกัลลิโพลี (ปัจจุบันคือเกลิโบลู ประเทศตุรกี) ตั้งแต่วันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1915 ถึง 9 มกราคม ค.ศ. 1916 ฝ่ายมหาอำนาจไตรภาคี ได้แก่ บริติช ฝรั่งเศส และรัสเซีย ได้พยายามที่จะทำให้จักรวรรดิออตโตมันอ่อนแอลง หนึ่งสมาชิกประเทศในฝ่ายมหาอำนาจกลาง โดยเข้าควบคุมช่องแคบที่เป็นเส้นทางการขนส่งสินค้าไปยังจักรวรรดิรัสเซีย การโจมตีป้อมปราการออตโตมันของฝ่ายสัมพันธมิตรที่ทางเข้าของช่องแคบดาร์ดะเนลส์ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1915 ได้ประสบความล้มเหลว และตามมาด้วยการยกพลขึ้นบกบนคาบสมุทรกัลลิโพลีในเดือนเมษายน ค.ศ. 1915 เพื่อเข้ายึดครองกรุงอิสตันบลู(คอนสแตนติโนเปิล) เมืองหลวงของออตโตมัน[13]
การทัพกัลลิโพลี | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ เขตสงครามตะวันออกกลางในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง | |||||||
ภาพชุดในการทัพ จากบนและซ้ายถึงขวา: ผู้บัญชาการทหารออตโตมันรวมมุสทาฟา เคมัล (คนที่ 4 จากซ้าย); เรือรบของฝ่ายสัมพันธมิตร; หาดวีจากดาดฟ้าหัวเรือเอ็สเอ็ส ริเวอร์ไคลด์; ทหารออตโตมันในสนามเพลาะ; และตำแหน่งของฝ่ายสัมพันธมิตร | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
รัสเซีย |
จักรวรรดิออตโตมัน สนับสนุนโดย: เยอรมนี[1][2] ออสเตรีย-ฮังการี[3] | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
|
| ||||||
หน่วยที่เกี่ยวข้อง | |||||||
กองกำลังรบนอกประเทศเมดิเตอร์เรเนียน กองพลแรงงานอียิปต์[5] กองพลแรงงานมอลตา[5] กองกำลังรบนอกประเทศตะวันออก |
กองทัพที่ 5 ภารกิจทหาร[6] | ||||||
กำลัง | |||||||
5 หน่วย (ตอนแรก)
สนับสนุนโดย |
6 หน่วย (ตอนแรก)
| ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
จักรวรรดิบริติช: รวม: 300,000 นาย (ถูกฆ่า 56,707 นาย)[11] |
จักรวรรดิออตโตมัน: รวม: 255,268 นาย (ถูกฆ่า 56,643 นาย)[7][12] |
ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1916 ภายหลังการสู้รบแปดเดือน มีผู้เสียชีวิตประมาณ 250,000 คนในแต่ละฝ่าย การทัพทางภาคพื้นดินได้ถูกละทิ้งและถอนกำลังในการบุกครอง มันเป็นความพ่ายแพ้ที่มีค่ามากสำหรับฝ่ายมหาอำนาจไตรภาคี และสำหรับผู้ให้การสนับสนุน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ ลอร์ดที่หนึ่งแห่งกระทรวงทหารเรือ (ค.ศ. 1911- ค.ศ. 1915) วินสตัน เชอร์ชิล การทัพดังกล่าวได้ถือเป็นชัยชนะที่ยิงใหญ่ของออตโตมัน ในตุรกี ได้ถือว่าเป็นส่วนเวลาที่ถูกกำหนดไว้ในประวัติศาสตร์ของรัฐ การโจมตีแบบระลอกครั้งสุดท้ายในการปกป้องมาตุภูมิ เมื่อจักรวรรดิออตโตมันได้ล่าถอย การต่อสู้รบดังกล่าวได้กลายเป็นพื้นฐานของสงครามประกาศอิสรภาพตุรกีและการประกาศสถาปนาสาธารณรัฐตุรกีในอีกแปดปีต่อมา โดยมีมุสทาฟา เคมัล อาทาทืร์ค ผู้ซึ่งมีชื่อเสียงในฐานะผู้บัญชาการทหารที่กัลลิโพลี ในฐานะผู้ก่อตั้งและประธานาธิบดี
การทัพดังกล่าวมักจะถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของจิตสำนึกแห่งชาติของออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ วันที่ 25 เมษายน ซึ่งเป็นวันครบรอบของการยกพลขึ้นบกหรือที่เรียกว่า วันแอนแซก ซึ่งเป็นวันที่รำลึกถึงทหารผู้เสียชีวิตและทหารผ่านศึกที่สำคัญที่สุดในสองประเทศ ซึ่งดูดีกว่า วันแห่งการรำลึก(วันสงบศึก)[14][15][16]