Imambarat e Laknaut
From Wikipedia, the free encyclopedia
Imamabara më e vjetër në Lucknow u ndërtua gjatë mbretërimit të Nawab Abul-Mansur Khanin (Nawab Safdar Jung) në vitin 1745 nga Mirza Abu Talib Khani. Ai ishte djali i Haji Mohammad Begut dhe gëzonte një pozicion të respektueshëm gjatë mbretërimit të Nawab Safdar Jungut. Kjo imambarë nuk ekziston më. Pothuajse çdo shiit ndërton një imambarë në shtëpinë e tij. Imambara mund të dallojnë në aspektin e madhësisë dhe materialit të përdorur për ndërtimin psh.: druri, metali ose betoni. Lucknow është qyteti i imambarave pasi ai ka një numër të madh imambarash mes të cilave disa janë shumë të famshme.
- Aasafi Imambara ose Bara Imambara.[1] (Imambara e tretë më e vjetër e Lucknowt).
- Imambara Husainabad Mubarak ose Chota Imambara.[2]
- Imambara Shah Najaf.
- Imambara Sibtainabad Mubarak ose Imambara Jannat Nasheen.[3]
- Imambara Agha Baqar Sahab. (Kjo Imambarë është e lidhur me Abbas Alambardarin dhe është Imambara më vjetër në Lucknow. E ndërtuar nga Agha Baqari gjatë mbretërimit të Nawab Shuja-ud-Daulahut.
- Imambara Ghufran Ma'ab.
- Imambara e Hakeem Sayyed Yusuf Husain Sahabit, Imambara Qasr-e-Jannat (Jannat ki Khidki). Gjatë mbretërimit të Nasir-ud-Din Haiderit, "Chehal Mimbari", u revolucionarizua në këtë Imambarë duke vendosur 39 "mimberë" të vegjël në një "mimber" të madh.
- Imambara e Nazim Sahabit.
- Imambara e Mir Baqar Saudagarit.
- Imambara e Moghul Sahebas, Imambarë e cila përmban "mimberin" më të lartë në Indi.
- Imambara Kaiwan Jah.
- Imambara e (Nawab Salarjung Bahadur) Mirza Qasim Ali Khan Sahabit ose Kaala Imambara.
- Imambara e Mir Zain-ul-Abidin Khan Sahabit.[4]
- Imambara e Raja Jhau Lal Sahabit, (Bait-ul-Maali).
- Imambara e Meeran Sahabit.