Адаптација (биологија)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Биолошката адаптација (од лат. adaptatio — прилагодување) претставува прилагодување на организмот на надворешните услови при процесот на еволуција, што вклучува промени во морфофизиолошките одлики и однесувањето. Адаптацијата може да го осигура преживувањето во одредено станиште, отпорноста кон некои абиотички и биотички фактори, како и успехот во конкуренцијата со другите видови, популации и единки. Секој вид поседува своја сопствена способност за адаптација: адаптирање на ограничената физиологија (поединечна адаптација), пројавување на мајчински ефект и модификации, епигенетско разнообразие, внатревидова варијација, мутациски способности, промена на коадаптациските одлики на внатрешните органи и други видови на особености.
Адаптацијата на видовите во рамките на иста биоценоза е процес кој е често тесно поврзуван[1] (еден од најубедливите примери на меѓувидова коадаптација е онаа меѓу цветните растенија и инсектите со цел опрашување и оплодување). Доколку адаптациониот процес кај било кој вид не се наоѓа во рамнотежна состојба, тогаш може да еволуира целата биоценоза (некогаш со негативни последици), дури и при стабилни услови на животната средина.