Escudo (arma)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Un escudo á unha arma defensiva activa empregada para protexerse das armas ofensivas. Coñécese polo menos desde a época sumeria (III milenio a. C., en Mesopotamia) e foi utilizado en Occidente ata o século XVII, cando se xeneralizaron as armas de fogo individuais e quedou entón obsoleto. Habitualmente se colle co brazo esquerdo e axuda a cubrir o corpo dos embates sen impedir a utilización do brazo dereito para contraatacar. O escudo foi utilizado por case todas as culturas humanas para a defensa na loita, tanto a distancia como corpo a corpo, pola súa versatilidade para cubrir o loitador das agresións con armas lanzadas ou brandidas.
Coñeceu grandes modificacións tanto nos materiais como na forma a través do tempo ou por rexións xeográficas, adaptándose aos cambios tecnolóxicos ou ás tácticas para asegurar a máxima protección aos combatentes. Cada vez que se introducía unha nova arma de maior potencial letal, espesábase o escudo ou medraba a calidade dos seus materiais, ata que a pólvora, que lanzaba proxectís perforantes a gran distancia, fixeron inútil o seu uso no campo de batalla. En numerosas rexións do globo (Oceanía, África[1] etc.), os escudos aínda se utilizaron a comezos do século XX.