کراک کوکائین
یک ماده مخدر که در غرب بیشتر رواج دارد / From Wikipedia, the free encyclopedia
کراک کوکائین نوعی ماده مخدر با منشأ کوکائین میباشد و باور بر این است که از اوائل دهه ۸۰ میلادی ابداع شدهاست. کراک به صورت تکههای بلور است که به صورت تدخینی مصرف میشوند.[1] در ترکیب کراک کوکائین، نمک کلرید آمونیوم و مقدار کمی آب وجود دارد. برای افزایش حجم کراک در تولید آن از بیکربنات سدیم (جوش شیرین) هم استفاده میشود. کوکائینی که از فرایند تخلیص کراک بهدست میآید درجه خلوص بالائی دارد.[نیازمند منبع]
علت نامگذاری کراک صدایی است که هنگام گرم کردن بلورها در اثر تبخیر آب ایجاد میشود. تفاوت کراک با کوکائین از نظر شیمیایی در آن است که برای تهیهٔ کوکائین به شکلی که قابل تزریق باشد، لازم است که آن را با اسید کلریدریک خنثی کنند. کراک در واقع فرم خنثینشدهٔ کوکائین است.[نیازمند منبع][2] کراک ناخالص برخلاف انواع خالصتر کوکائین دارای قیمت پائینی است که باعث علاقه بیشتر به آن در میان اقشار پائین جامعه میشود. در ایالات متحده مجازات همراه داشتن پنج گرم کراک حداقل پنج سال زندان میباشد که این برابر با مجازات همراه داشتن نیم کیلو پودر کوکائین است.[3] بدین ترتیب قیمت پائین (نسبت به کوکائین)، وابستگی روحی و ضررهای بازگشتناپذیر جسمی از مشخصههای کراک کوکائین هستند.