ریپابلیک پی-۴۷ ثاندربولت
From Wikipedia, the free encyclopedia
ریپابلیک پی-۴۷ تاندربولت (به انگلیسی: Republic P-47 Thunderbolt) یک هواگرد جنگنده تکباله تکموتوره دوره جنگ جهانی دوم ساخت شرکت هوانوردی ریپابلیک در ایالات متحده بود. پی-۴۷ یک جنگنده موفق در ارتفاع بالا بود و همچنین به عنوان مهمترین جنگنده -بمب افکن آمریکایی در پشتیبانی هوایی نزدیک ایفای نقش نمود. تسلیحات اولیه آن شامل ۸ قبضه تیربار سنگین کالیبر ۵۰ بیامجی از نوع ام۲ برونینگ بود و میتوانست راکتهای غیرقایل هدایت ۵ اینچی یا ۲٬۵۰۰ پوند (۱٬۱۰۰ کیلوگرم) بمب را نیز حمل کند. هنگامی که پی-۴۷ بهطور کامل بارگیری شد، وزن آن به ۸ تن میرسید که آن را به یکی از سنگینترین جنگندههای جنگ تبدیل مینمود.
ریپابلیک پی-۴۷ ثاندربولتاندربولت | |
---|---|
دو فروند پی-۴۷ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران بر فراز تهران | |
کاربری | جنگنده-بمبافکن |
تولیدکننده | شرکت هوانوردی ریپابلیک |
نخستین پرواز | ۶ مه ۱۹۴۱ |
معرفی | نوامبر ۱۹۴۲ |
بازنشستگی | ۱۹۶۶ (نیروی هوایی پرو) |
کاربر اصلی | نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده نیروی هوایی بریتانیا نیروی هوایی فرانسه نیروی هوایی شاهنشاهی ایران |
ساختهشده | ۱۹۴۱–۱۹۴۵ |
تعداد ساختهشده | ۱۵٬۶۶۰ فروند |
هزینه هر فروند | ۸۳٬۰۰۰ دلار |
گونهها | ریپابلیک ایکسپی-۷۲ |
تاندربولت به عنوان یک جنگنده اسکورت با برد کوتاه تا متوسط در نبرد هوا به هوا در ارتفاع بالا و تهاجم هوا به زمین در هر دو جبهه اروپایی و اقیانوس آرام در جنگ جهانی دوم، مؤثر بود.
پی-۴۷ براساس موتور شعاعی ۱۸ سیلندری پرت اند ویتنی آر-۲۸۰۰ طراحی شده بود، که پیشرانه دو هواپیمای گرومن اف۶اف هلکت و چنس ووت اف۴یو کرسر در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا /سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا بود. یک سیستم توربوشارژر پیشرفته، کارایی هواپیما را در ارتفاعات بالا تضمین کرده و در عین حال بر اندازه و طراحی آن نیز تأثیر میگذاشت.
پی-۴۷ یکی از جنگندههای اصلی نیروهای هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا (USAAF) در جنگ جهانی دوم بود. همچنین در سایر نیروهای هوایی متفقین، از جمله نیروهای هوایی فرانسه آزاد، نیروی هوایی سلطنتی و نیروی هوایی شوروی خدمت کرد. گُردانهای هوایی (اسکادرانها) نیروهای برون مرزی مکزیکی و برزیلی که در کنار نیروهای USAAF میجنگیدند نیز با پی-۴۷ پرواز میکردند.
کابین مقاومسازی شده در برابر گلوله، نسبتاً جادار و راحت بود و کانوپی حبابی که در پی-۴۷ دی معرفی شده بود، دید خوبی را ارائه مینمود. پی-۴۷ به نام مستعار «کوزه» به دلیل ظاهری که روی دماغه داشت، شناخته شد و به خاطر قدرت آتش و مقاومت در برابر آسیبهای جنگی و قابلیت ماندن در پرواز مورد توجه قرار گرفت. یک هواپیمای حمله زمینی امروزی ایالات متحده به نام فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت ۲ نام خود را از پی-۴۷ گرفتهاست.[1]