مونتسکیو
نویسنده و فیلسوف فرانسوی / From Wikipedia, the free encyclopedia
مونتسکیو یا منتسکیو (به فرانسوی: Montesquieu، تلفظ: مُنتِسْکیو)، با نام کامل شارل-لوئی دو سکوندا، بارون دو لا برد و دو مونتسکیو (به فرانسوی: Charles-Louis de Secondat, Baron de La Brède et de Montesquieu)، یکی از اندیشمندان سیاسی فرانسه در عصر روشنگری بود که در ۱۶۸۹ در بوردو زاده شد. همه خاندان او از نژادگان و اشراف و در زمره حقوقدانان بودند. او نیز حقوق خواند و در ۱۷۰۸ به دادستانی پرداخت و در ۱۷۱۳ پس از مرگ پدر به رایزن حقوقی مجلس برگزیده شد.
مونتسکیو | |
---|---|
زادهٔ | ۱۸ ژانویه ۱۶۸۹ ناحیه آکیتن، فرانسه |
درگذشت | ۱۰ فوریهٔ ۱۷۵۵ (۶۶ سال) پاریس، فرانسه |
دوره | عصر روشنگری |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | عصر روشنگری لیبرالیسم کلاسیک |
علایق اصلی | فلسفه سیاسی |
ایدههای چشمگیر | جدایی قوا: قوه مجریه، قوه مقننه، قوه قضائیه; تقسیمبندی سیستم حاکمیت بر اساس مسئولیتهایشان |
تأثیرگرفته از | |
مونتسکیو به پژوهشهای علمی، تاریخی و حقوقی توجه ویژه داشت و چون از وضع آن زمان کشور ناخرسند بود با نام مستعار کتابی به نام نامههای ایرانی منتشر کرد و چون این کتاب مورد توجه واقع شد، در ۱۷۲۷ میلادی به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد. رفتهرفته از دادستانی کنار کشید و به تدوین اثر نامآور خود، روح القوانین پرداخت. این کتاب با اقبال عمومی روبهرو شد و بعدها نیز از مضامین آن در اداره بسیاری کشورها و دولتها استفاده شد. مونتسکیو بر این باور بود که انقلاب و شورش و خونریزی کاری از پیش نمیبرد و آنچه یک جامعه نیاز دارد قانون است. میانهروی در سیاست از ویژگیهای برجسته مونتسکیو بود. با این همه، روحانیان کتاب «روح القوانین» را بیارزش میدانستند و او در دفاع از کتاب خود دست به نوشتن رساله شد.
مونتسکیو در ۱۷۵۵ پس از سفرهای بسیار به کشورهای گوناگون جهان در پاریس درگذشت.