محمد ایوب خان
امیر افغانستان (۱۸۷۹-۱۸۸۰) / From Wikipedia, the free encyclopedia
محمد ایوب خان (۱۲۳۴ ـ ۱۲۹۳ش) (۱۸۵۷ – ۷ آوریل ۱۹۱۴م) فرزند شیرعلی خان، که پس از شکست و کنارهگیری برادرش محمدیعقوب خان، جنگ با نیروهای انگلیس را ادامه داد. او همچنین با القاب فاتح میوند یا شاهزاده چارلی افغانستان نیز شناخته میشود و از ۱۲ اکتبر ۱۸۷۹ تا ۳۱ مه ۱۸۸۰ حاکم ولایت هرات بود.[2][3] او رهبری نیروهای افغانستان را در جنگ دوم افغان و انگلیس بر عهده داشت و نیروهای انگلیسی را در پیکار میوند شکست داد.
محمد ایوب خان | |||||
---|---|---|---|---|---|
امیر افغانستان | |||||
امیر افغانستان | |||||
سلطنت | ۱۲ اکتبر ۱۸۷۹ – ۳۱ مه ۱۸۸۰ | ||||
پیشین | محمدیعقوب خان | ||||
جانشین | عبدالرحمنخان | ||||
زاده | ۱۸۵۷ کابل، افغانستان | ||||
درگذشته | ۷ آوریل ۱۹۱۴ (۵۶−۵۷ سال) لاهور، هند بریتانیا[1] | ||||
آرامگاه | ۱۹۱۴ | ||||
| |||||
دودمان | بارکزایی | ||||
پدر | شیرعلی خان | ||||
مادر | مومند |
پس از رویکار آمدن عبدالرحمنخان، پسرعموی محمدایوب، در کابل با موافقت انگلیسیها، لشکر این دو در نزدیکی قندهار، باهم برخورد کردند و محمدایوب شکست خورد. در پی شکست ایوب خان در جنگ قندهار و از دست دادن هرات، او به ایران فرار کرد.
ایوب خان یکبار دیگر نیز تلاش کرد که هرات را تصرف کند ولی نتوانست و با موافقت انگلیس در ۱۸۸۸م/۱۲۶۷ش به هند رفت. ایوب پس از مذاکره با مورتیمر دیورند، سفیر بریتانیا در تهران، به مستمریبگیر راج بریتانیا تبدیل شد و تا مرگش در سال ۱۹۱۴ در لاهور، مرکز ایالت پنجاب اقامت داشت.[1] او در پیشاور دفن شد و تا زمان مرگ دارای ۱۱ زن، پانزده پسر و ده دختر بود.[4] یکی از نوههای او به نام سردار حسام محمود الافندی سرتیپ نیروی زمینی پاکستان بود. او در افغانستان به عنوان «قهرمان ملی افغانستان» شناخته میشود.[4]