سوخو سو-۳۰
جنگنده چندمنظوره ساخت کشور روسیه / From Wikipedia, the free encyclopedia
سوخو سو-۳۰ (به روسی: Сухой Су-30) (نامگذاری ناتو: فلانکر-سی/جی/اچ) یک جنگنده برتر هوایی دوموتوره و چندمنظوره ابرمانورپذیر و دوسرنشین است که شرکت هوانوردی سوخو در روسیه طراحی کردهاست. این جنگنده برای عملیات در تمام شرایط آب و هوایی و برای انجام مأموریتهای هوا به هوا و هوا به سطح طراحی شدهاست. قابلیتها و ویژگیهای عمومی این جنگنده، تا حدودی مشابه قابلیتهای اف-۱۵ئی استرایک ایگل است.[8]
Su-۳۰ | |
---|---|
Su-30SM در نیروی هوایی روسیه | |
کاربری | جنگنده چندمنظوره،[1] جنگنده برتری هوایی |
کشور سازنده | شوروی روسیه |
گروه طراحی | سوخو |
سازنده | کمسومولسک شرکت ایرکوت |
نخستین پرواز | ۳۱ دسامبر ۱۹۸۹ |
معرفی | ۱۹۹۶ |
وضعیت | در حال خدمت |
کاربر اصلی | نیروی هوایی روسیه نیروی هوایی الجزایر نیروی هوایی ارمنستان نیروی هوایی خلق ویتنام نیروی هوایی قزاقستان نیروی هوایی آنگولا |
ساختهشده | ۱۹۹۲–اکنون |
تعداد ساختهشده | بیش از ۶۳۰[2][3][4][5][6] |
هزینه هر فروند | Su-30MK2: ۳۷/۵ میلیون دلار در ۲۰۱۲[7][5][6] |
توسعهیافته از | سوخو-۲۷ |
گونهها | Sukhoi Su-30MKI Sukhoi Su-30MKK Sukhoi Su-30MKM |
جنگنده بمبافکن سوخو-۳۰ در حقیقت نمونه پیشرفتهتر جنگنده سوخو-۲۷ است. سوخو-۳۰ علاوه بر ایفای نقش برتری هوایی، توانایی درگیری با اهداف زمینی و همچنین حمل فهرست گستردهای از تسلیحات گوناگون را داراست. این هواپیما، دارای سامانهٔ «خلبان خودکار» در تمام مراحل پرواز، از جمله پرواز کم ارتفاع یا پرواز کروز است. برد عملیاتی این جنگنده ۱۵۰۰ کیلومتر است که با مخزن اضافی سوخت، به ۳۰۰۰ کیلومتر هم میرسد که با بهکارگیری روش سوختگیری هوایی میتوان برد آن را تا ۵۲۰۰ کیلومتر (۳۲۰۰ مایل) نیز افزایش داد.
سوخو-۳۰ بر مبنای بدنه و طرح کلی جنگنده سوخو-۲۷ توسعه پیدا کردهاست و در دو مدل مختلف در دو شرکت رقیب کمسومولسک و ایرکوت تولید میشود.
مدلهای امکاکا و امکا۲ در کارخانههای کمسومولسک ساخته میشوند و برای فروش به چین، اندونزی، ونزوئلا و ویتنام طراحی شدهاند. این شرکت در نخستین مراحل توسعهٔ سوخو-۳۵ مشارکت داشت و در واقع این مدلها نمونههای دوسرنشینه از سوخو-۳۵های دهه ۱۹۹۰ هستند. چینیها در سفارش خود به روسیه، یک رادار قدیمیتر و سبکتر را برای جنگندهها انتخاب کردند و با حذف پیشبالها ظرفیت بارگیری هواپیما بیشتر شدهاست. این مدلها دارای توانایی دوگانهٔ برتری هوایی و حمله به زمین هستند.
ایرکوت بهطور سنتی همکار نیروی دفاع هوایی شوروی (که مستقل از نیروی هوایی است) بود و در مراحل اولیه توسعه جنگندههای خانواده فلانکر مسئولیت ساخت سوخو-۲۵یوبی مدل دوسرنشینهٔ تمرینی این جنگنده به آن واگذار شد. هنگامیکه هندیها به خرید سوخو-۳۰ علاقهمند شدند شرکت ایرکوت جنگنده چندمنظوره سوخو-۳۰امکاآی را عرضه کرد که مدلی از سوخو-۲۷یوبی با اویونیک اصلاحشده بود. در این مدلها علاوه بر توانایی حمله به زمین، امکانات مناسبی برای مأموریتهای برتری هوایی همانند افزودن پیشبال به بدنه، جهتدهی رانش و رادار آرایه فازی دوربرد فراهم شدهاست. کشورهای مالزی، الجزایر و ونزوئلا مدلهایی از این سری را خریداری کردهاند و نیروی هوایی روسیه نیز مدل اسام از این سری را به کار میگیرد. کشور هندوستان بزرگترین ناوگان سوخو-۳۰ را در اختیار دارد.[9] سوخو-۳۰ دارای توانایی انجام مانورهای بسیار پیشرفته از جمله تیل اسلاید و کبرای پوگاچو است.[10] اویونیک سوخو-۳۰ دارای سامانه خلبان خودکار است و توانایی پرواز خودکار در همهٔ ارتفاعهای پروازی از جمله پرواز ارتفاع پایین را دارد. این سامانه کنترل الکترونیکی، با سامانهٔ ناوبری هواپیما هماهنگسازی شدهاست و این هماهنگسازی موجب شده که سوخو-۳۰ بتواند بهطور خودکار ارتفاع را تغییر دهد و به هدف معین نزدیک شود؛ همچنین انجام بازگشت خودکار به مختصات پایگاه و فرود خودکار بدون نیاز به خلبان را داشته باشد.[نیازمند منبع]