خوان گوایدو
سیاستمدار ونزوئلایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
خوان خراردو گوایدو مارکز (اسپانیایی: Juan Gerardo Guaidó Márquez, ونزوئلایی تلفظ اسپانیایی: [hwaŋ heˈɾaɾðo ɣwaiˈðo ˈmaɾkes] ( شنیدن)؛ زادهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۸۳) مهندس و سیاستمدار ونزوئلایی است[2] که از ۵ ژانویه ۲۰۱۹ تا ۵ ژانویه ۲۰۲۳ ریاست مجمع ملی ونزوئلا را بر عهده داشت. او عضو حزب اراده عمومی و نمایندهٔ ایالت وارگاس در مجمع ملی ونزوئلا است.
خوان گوایدو | |
---|---|
دهمین رئیس مجمع ملی ونزوئلا | |
دوره مسئولیت ۵ ژانویه ۲۰۱۹ – ۵ ژانویه ۲۰۲۳ | |
پس از | عمر باربوسا |
پیش از | دینورا فیگورا |
عضو مجمع ملی ونزوئلا از وارگاس | |
دوره مسئولیت ۵ ژانویه ۲۰۱۶ – ۵ ژانویه ۲۰۲۱ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | خوان خراردو گوایدو مارکز ۲۸ ژوئیهٔ ۱۹۸۳ (۴۰ سال) لا گوایرا، ونزوئلا |
حزب سیاسی | اراده عمومی |
همسر(ان) | فابیانا روزالس[1] |
فرزندان | ۱ دختر (میراندا گوایدو) |
تحصیلات | دانشگاه کاتولیک آندرس بلو دانشگاه جرج واشینگتن |
تخصص | مهندس |
امضا |
در ۲۳ ژانویه سال ۲۰۱۹ گوایدو در جریان بحران ریاست جمهوری که با شروع مجدد دولت نیکولاس مادورو آغاز شد خود را بهعنوان رئیسجمهور موقت ونزوئلا معرفی کرد. گوایدو پیش از این گفته بود تمایل دارد به عنوان رئیسجمهور موقت و تا زمان برگزاری انتخابات جدید اداره کشور را بر عهده بگیرد. اما مادورو از او سلب قدرت کرد. به دنبال اعلان گوایدو سازمان کشورهای آمریکایی[3][4] و چندین دولت از جمله کشورهای آرژانتین، برزیل، کانادا، کلمبیا، اکوادور، پرو، و ایالات متحده از وی حمایت کردند.[5][6][7][8][9][10][11][12] اما دادگاه عالی ونزوئلا که منصوب رئیسجمهور مادورو بود، حکم به برکناری او از ریاست مجمع ملی ونزوئلا دادهاست.[13]
در فوریه ۲۰۱۹، گوایدو برای نیروهای پلیس، ارتش و مقامات مورد تأیید مجمع ملی عفو عمومی صادر کرد که به بازگرداندن حکومت قانون کمک میکند. او اعلام کرد برای احیای کشور و با در نظر گرفتن بحران ونزوئلا و فقر در این کشور نفت خیز طرح احیا کشور را با گرفتن تعهدات و کمکهای بشردوستانه از ایالات متحده و چندین کشور دیگر تضمین میکند، برنامههای مربوط به حمل و نقل بینالمللی را نیز ارائه کرد. گوایدو گفت «وظیفه من این است که خواستار انتخابات آزاد شوم چون سوءاستفاده از قدرت جریان دارد و ما در یک نظام استبدادی زندگی میکنیم. ما در ونزوئلا یا باید سلطه کامل، سرکوب و شکنجه رژیم مادورو را بپذیریم یا آزادی، دمکراسی و رفاه را برای مردم خود انتخاب کنیم.» .[14]