ائتلاف شمال
ائتلاف شمال افغانستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
جبهه متحد اسلامی ملی برای نجات افغانستان معروف به ائتلاف شمال یا اتحاد شمال یک ائتلاف نظامی به رهبری احمد شاه مسعود علیه حکومت طالبان بود که در زمستان ۱۳۷۴[1] پس از تصرف کابل توسط طالبان تأسیس شد. جبهه متحد در ابتدا توسط رهبران سابق دولت اسلامی افغانستان، برهانالدین ربانی رئیس جمهور و احمد شاه مسعود وزیر دفاع تشکیل شد.[2] در ابتدا بیشتر تاجیکها را شامل میشد اما بعدا رهبران سایر گروههای قومی به جبهه متحد پیوستند.[3]
ائتلاف شمال | |
---|---|
رهبران | برهانالدین ربانی احمد شاه مسعود عبدالله عبدالله محمدقسیم فهیم عبدالقدیر عبدالرشید دوستم کریم خلیلی محمد محقق |
تاریخ فعالیت | سپتامبر ۱۹۹۶ – دسامبر ۲۰۰۱ |
مقر | تالقان، افغانستان (تا سپتامبر ۲۰۰۰) فیضآباد، افغانستان (سپتامبر ۲۰۰۰ تا نوامبر ۲۰۰۱) |
مناطق فعالیت | افغانستان |
مخالفان | طالبان القاعده |
درگیریها و جنگها | جنگ در افغانستان (۱۹۷۸–تاکنون) و جنگ علیه تروریسم |
تأسیس این جبهه با ائتلاف احمدشاه مسعود و عبدالرشید دوستم محقق شد. آنها که از دو سال قبل با یکدیگر در حال جنگ بودند برای جلوگیری از نابودی خود توسط طالبان با یکدیگر متحد شدند. علاوه بر نیروهای عمدتاً تاجیکتبار مسعود و عمدتاً ازبکتبار دوستم، نیروهای هزارهتبار محمد محقق و چند گروه پشتونتبار از جمله نیروهای تحت فرماندهی عبدالحق و حاجی عبدالقدیر نیز در ائتلاف شمال حضور داشتند. ائتلاف شمال بین سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ حداکثر چیزی در حدود ۳۰ درصد از خاک افغانستان از جمله ولایتهای بدخشان، پنجشیر، کاپیسا، تخار، و بخشهایی از پروان، نورستان، کنر، لغمان، سمنگان، کندوز، غور و بامیان را در تصرف خود داشت.
ائتلاف شمال در سال ۱۳۸۰ با کمک حملات هوایی ائتلاف بینالمللی به رهبری آمریکا در عملیات آزادی بلندمدت موفق شد تا کابل و اغلب نقاط افغانستان را از طالبان پس بگیرد.