Вільгельм IV (кароль брытанскі)
кароль Вялікабрытаніі і Гановера (1830—1837) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Вільгельм IV (англ.: William IV, ням.: Wilhelm IV; 21 жніўня 1765 — 20 чэрвеня 1837) — кароль Вялікабрытаніі і Гановера з 26 чэрвеня 1830 і да сваёй смерці. Вільгельм быў трэцім сынам Георга III і малодшым братам Георга IV. Ён з’яўляўся апошнім брытанскім каралём Гановерскай дынастыі.
У маладосці будучы кароль служыў на флоце, пасля насіў мянушку «Кароль-марак». Ён служыў у Паўночнай Амерыцы, але ў ваенных дзеяннях практычна не ўдзельнічаў. Вільгельм атрымаў у спадчыну трон пасля смерці двух старэйшых братоў, не якія пакінулі законных нашчадкаў, ва ўзросце 64 гадоў. За сем гадоў яго кіравання было праведзена некалькі важных рэформ: перагледжана заканадаўства пра бедных, праведзена дэмакратызацыя муніцыпалітэтаў, упершыню абмежаваны дзіцячая праца, а ва ўсёй Брытанскай імперыі адменена рабства. Вільгельм быў апошнім брытанскім манархам, які прызначаў прэм’ер-міністра супраць волі парламента. Каралеўству Гановер ён дараваў ліберальную канстытуцыю.
Абодва законных дзіцяці Вільгельма IV памерлі ў дзяцінстве, таму брытанскі прастол атрымала ў спадчыну яго пляменніца Вікторыя, а каралём Гановера стаў яго малодшы брат Эрнст Аўгуст.