Бяроза-Картузскі канцэнтрацыйны лагер
From Wikipedia, the free encyclopedia
Бяроза-Картузскі канцэнтрацыйны лагер (афіцыйная назва: польск.: Obóz odosobnienia w Berezie Kartuskiej, літаральны пераклад: Ізаляцыйны лагер у Бярозе-Картузскай) — канцэнтрацыйны лагер, створаны польскімі ўладамі 17 жніўня 1934 года ў горадзе Бяроза-Картузская (у адміністрацыйным падзеле Польскай Рэспублікі: Пружанскім павеце Палескага ваяводства; цяпер г. Бяроза ў Брэсцкай вобласці, Рэспубліка Беларусь) у якасці месца пазасудовага інтэрнавання «асобаў, якія ствараюць пагрозу бяспецы, спакою і грамадскаму парадку». З 1934 па 1939 гады ў ім утрымліваліся па абвінавачванні ў «антыдзяржаўнай дзейнасці» праціўнікі ўлады: палітычныя апаненты Юзафа Пілсудскага, у тым ліку польскія радыкальныя нацыяналісты і камуністы, дзеячы яўрэйскага, украінскага і беларускага нацыянальных рухаў. У верасні 1939 гады пасля пачатку вайны з Германіяй у лагеры ўтрымліваліся нямецкія ваеннапалонныя.
Бяроза-Картузская | |
---|---|
польск.: Bereza Kartuska | |
Тып | Канцэнтрацыйны, лагер ізаляцыі |
Месцазнаходжанне | Бяроза |
52°33′ пн. ш. 24°58′ у. д.HGЯO | |
Перыяд эксплуатацыі | 1934—1939 |
Колькасць зняволеных | каля 3000 |
Колькасць загінулых | 13[1] |
Кіруючая арганізацыя |
|
Камендант лагера | Юзаф Камаля-Курганскі |
Каменданты лагера | Баляслаў Грэфнер (да 1 снежня 1934) |