Анімізм
From Wikipedia, the free encyclopedia
Анімізм (лац.: anima — дух, душа) — вера ў душу і духаў, якія ўплываюць на жыццё людзей і жывёл, на прадметы і з’явы навакольнага свету. Анімістычныя ўяўленні з’явіліся ў старажытныя часы і захоўваюцца амаль ва ўсіх старажытных рэлігійных абрадах, напрыклад, у кульце продкаў і пад.
|
|
---|
Ключавыя паняцці
Ахвярапрынашэнне · Багіня-маці · Бажаство · Бог · Залаты век · Замагільны свет · Замовы · Ініцыяцыя · Сусветная вось · Сусветнае дрэва · Сусветная гара · Міф · Манатэізм · Політэізм · Сакральнае · Свяшчэнныя камяні · Сінкрэтызм · Таемныя таварыствы |
Найстаражытнейшыя формы рэлігійнасці
Анімізм · Заалатрыя · Культ продкаў · Магія · Полідаксія · Татэмізм · Фетышызм · Шаманізм |
Гістарычныя арэалы
Азія (Бон · Будызм · Ведызм — Брахманізм — Індуізм · Гіндукушская рэлігія · Даасізм · Джайнізм · Мусок · Сінтаізм · Тэнгрыянства)
|
Служыцелі культу
Коэны · Аракул · Брахман · Волхв · Друід · Жрэц · Імам · Лама · Чараўнік · Мобед · Манах · Святар · Шаман |
Звышнатуральныя сутнасці
Албаста · Анёл · Асура · Дэман · Джын · Дух · Д’ябал · Дэў · Здань · Пярэварацень · Чорт · Эльф |
Паняцце анімізму ўвёў у навуку англійскі антраполаг Э. Тэйлар (1832—1917). Яго тэорыя анімізму ігнаруе сацыяльныя карані рэлігіі, зводзіць рэлігію да індывідуальнай псіхалогіі чалавека.