Sarkofag
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sarkofag (qadimgi yunoncha: σαρκοφάγος) — zodagonlarni dafn qilish uchun ishlatiladigan va odatda yer yuzida maxsus ajratilgan xonalarda yoki qabristonlarda qoldirilgan anʼanaviy tobutning bir turi. Bu dastlab Troad ohaktoshidan yasalgan qabrlarni belgilash uchun ishlatilgan boʻlib, goʻyoki odam qoldiqlarini tezda oʻzlashtira olishi uchun.
Sarkofag soʻzi qadimgi yunoncha nominal iboraning bir qismi boʻlib, λίθος σαρκοφάγος (lithos sarcophagos, litos sarcophagos, lit. „tosh, goʻsht yeyuvchi“) iborasi boʻlib, yunoncha σάρξ (sarx, „flesh, sarma“ va φαγεῖν sarama")dan iborat. fagein „ovqatlanish“)[1].