Urmiye Çatışmaları
From Wikipedia, the free encyclopedia
Urmiye çatışmaları - 9-10 Şubat 1918'de Urmiye bölgesinde Kaçar imparatorluğu ve yerel Azerbaycan Türkleri ile Süryani gönüllüleri arasında yaşanan çatışmalara verilen addır. Urmiye isyanı olarak bilinen olaylarda Aysorlar'a Ağa Petros[lower-alpha 1] ve Malik Khoshab, Azerbaycan Türkleri'ne ise şehir belediye başkanı İrşad Humayun önderlik etmiştir. General Arshad el-Mülk de İrşad Humayun'un destekçisiydi. Bu çatışmalar Bolşevik devrimi sonrasında Rus ordusunun bölgeden çekilmesi sonrasında meydana geldi.
Urmiye Çatışmaları | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I.Dünya Savaşı İran Cephesi Tebriz'in işgali | |||||||||||
Ağa Petros (beyaz Kazak şapkalı) Müslümanların teslim olmasını beklerken. | |||||||||||
| |||||||||||
Taraflar | |||||||||||
| |||||||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||||||
Mar Benyamin Şimun (Siyasi ve Ruhani Lider) |
Erşad el-Muk | ||||||||||
Çatışan birlikler | |||||||||||
1000'den az[1] | Bilinmiyor ama Süryaniler'den daha büyük[1] | ||||||||||
Kayıplar | |||||||||||
80'den az ölü[3] | 1000+ ölü [3] |
Urmiye çatışmaları, İtilaf Devletlerinin desteğiyle Güney Azerbaycan'da Süryani-Ermeni silahlı gruplarının uyguladığı etnik temizlik politikasının bir parçasıdır. Toplamda 100.000'den fazla insanın "Cilovluk" olarak da adlandırılan bu süreçler sırasında Süryani'ler tarafından öldürüldüğüne inanılıyor.