Transatlantik telgraf kablosu
From Wikipedia, the free encyclopedia
Transatlantik telgraf kabloları veya Atlantik aşırı telgraf kabloları, Atlantik Okyanusu'nun altından geçen telgraf iletişimi için kullanılan deniz altı kablolarıdır. Telgraf artık eski bir iletişim biçimi olduğu için, kablolar uzun zaman önce hizmet dışı bırakılmıştır; ancak telefon ve veriler hala diğer transatlantik telekomünikasyon kablolarında taşınmaktadır. İlk kablo; 1850'lerde, Batı İrlanda'daki Valentia'dan Trinity Bay Newfoundland'deki Bulls Körfezi'ne kadar Atlantik'in tabanına döşendi. İlk iletişim 16 Ağustos 1858'de gerçekleşti, ancak hat hızı zayıftı ve iyileştirme çabaları bu kablonun üç hafta sonra bozulmasına neden oldu.
Cyrus West Field ve Atlantic Telegraph Company, ilk transatlantik telgraf kablosunun yapımının arkasındaydı.[1] Proje 1854'te başladı ve 1858'de tamamlandı. Kablo yalnızca üç hafta çalıştı, ancak pratik sonuçlar veren bu tür ilk projeydi. İki kıta arasında geçen ilk resmi telgraf, 16 Ağustos'ta Birleşik Krallık Kraliçesi Victoria'dan Amerika Birleşik Devletleri Başkanı James Buchanan'a bir tebrik mektubuydu. Sinyal kalitesi hızla azaldı ve iletişimi neredeyse kullanılamaz bir hıza getirdi. Kablo; sonraki ay Wildman Whitehouse'un daha hızlı çalışma sağlamaya çalışırken, aşırı voltaj uyguladığı zaman tahrip edildi. 1858 kablosunun hatalı üretimi, depolanması ve taşınmasının her durumda erken arızaya yol açacağı iddia edildi.[2] Kablonun hızlı başarısızlığı; halkın ve yatırımcıların güvenini zayıflattı ve bu durum, bağlantının restore edilme çabalarını geciktirdi.
İkinci kablo 1865 yılında çok geliştirilmiş malzeme ile döşendi. Kablo; John Scott Russell ve Isambard Kingdom Brunel tarafından inşa edilen ve Sir James Anderson'ın kaptanlığını yaptığı SS Great Eastern gemisiyle döşendi. Yolun yarısından fazlasında kablo koptu ve birçok kurtarma girişiminden sonra pes etmek zorunda kaldılar.[3] Temmuz 1866'da, Foilhomurrum'daki Telegraph Field'de bulunan İngiliz-Amerikan Kablo evinden üçüncü bir kablo döşendi. 13 Temmuz'da Great Eastern, batıya; Heart's Content, Newfoundland'e doğru yola çıktı ve iki hafta sonra, 27 Temmuz 1866'da başarılı bağlantı hizmete girdi. 1865 kablosu da alındı ve birleştirildi, böylece iki kablo hizmete girdi.[4] Bu kabloların daha dayanıklı olduğu kanıtlandı. Hat hızı çok iyiydi ve 1866'dan itibaren "iki haftadan iki dakikaya" sloganı ortaya çıktı. Bu kablo; Atlantik'in iki tarafında bulunan insanlar arasındaki kişisel, ticari ve politik ilişkiler için her zaman değiştirildi. 1866'dan beri kıtalar arasında kalıcı bir kablo bağlantısı bulunmaktadır. 1870'lerde, kablo üzerinden birden çok mesajı iletebilen çift yönlü ve dörtlü, iletim ve alım sistemleri kuruldu.[5] İlk transatlantik kablosundan önce, Avrupa ile Amerika arasındaki iletişim yalnızca gemilerle gerçekleşiyordu. Ancak bazen; şiddetli kış fırtınaları, gemileri haftalarca geciktiriyordu. Transatlantik kablosu, iletişim süresini önemli ölçüde azaltarak aynı gün içinde bir mesaj ve yanıta izin verdi.