Oscar Niemeyer
From Wikipedia, the free encyclopedia
Oscar Ribeiro de Almeida Niemeyer Soares Filho (15 Aralık 1907 - 5 Aralık 2012), bilinen adıyla Oscar Niemeyer, Brezilyalı mimar. Uluslararası modern mimarlığın[1] en önemli temsilcilerinden. Dökme betonunun estetik amaçlar için farklı biçimlerde kullanılmasının öncülüğünü yapan mimarlardan biri.
Oscar Niemeyer | |
---|---|
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 15 Aralık 1907(1907-12-15) Rio de Janeiro, Brezilya |
Ölüm | 5 Aralık 2012 (104 yaşında) Rio de Janeiro, Brezilya |
Vatandaşlık | Brezilya |
Evlilik | Annita Baldo (ilk eşi) Vera Lucia Cabreira (ikinci eşi) |
Çalışma ve başarıları | |
Etkin yılları | 1936 - 2012 |
Mimarlık tarzı | Modernizm |
Ünlü yapıtları | Brezilya Ulusal Kongre Binası Assisili Francesco Kilisesi Palácio da Alvorada Brasilia Katedrali |
Ödül(leri) | Lenin Barış Ödülü Pritzker Mimarlık Ödülü Asturias Prensliği Ödülü Légion d'honneur Madalyası |
Wikimedia Commons'ta Oscar Niemeyer |
Dönemin Brezilya'daki ünlü mimarlarından Lúcio Costa ve Carlos Leão'nun ofislerinde mimarlık kariyerine adım atan Niemeyer, zaman içinde uluslararası modern mimarlığın en önemli temsilcilerininden birisi olmuştur. 1939 New York Dünya Fuarı'ndaki Brezilya Pavyonu tasarımı ile uluslararası mimarlık dünyasında daha da tanınmaya başlayan mimar, Pampulha'da daha geniş alanlara yayılmış büyük ve farklı kapsamlı projeleri tasarlamak fırsatını elde etmiştir. Ancak çok ünlü bir mimar olmasında ve modern mimarlığın önemli eserlerinden bazılarını oluşturmasında, Brezilya'nın Lúcio Costa tarafından planlanmış yeni başkenti Brasília şehrindeki tasarımları etkili olmuştur. Brasília ve Brasília şehrindeki tasarımları 7 Aralık 1987 tarihinde Dünya mirası seçildiğinde, hayattayken eserleri bu unvanı alan ilk tasarımcı oldu.
Gençlik yıllarından beri komünist ideolojiyi benimseyen ve 1945 yılında Brezilya Komünist Partisi’ne üye olan Oscar Niemeyer, 1964 yılında gerçekleşen askerî darbeden sonra, siyasi görüşlerinden dolayı 1985 yılına kadar yurt dışında yaşamıştır. Bu dönemde daha çok Brezilya dışında tasarımlar gerçekleştiren mimar, ülkesine dönüşünden sonra hem yurt içi hem de yurt dışında çalışmalarına devam etmiştir. Birçok ulusal ve uluslararası ödül kazanmıştır.
Tasarladığı yapılarda geniş alanlara yer vermesi ve farklı amaçlı kullanımları alışılmadık şekillerde kullanması ile tanınan mimar, "anıtsal yapıların heykeltıraşı" nitelemesi ile hem övülmüş hem de eleştirilmiştir.[2]