Muhammed'in veraseti
Vikimedya liste maddesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonraki veraset meselesi, İslam tarihinin ilk yüzyılında erken İslam toplumunu çok sayıda mezhepe bölen bölünmelerin ana kaynağıdır. Bu bölünmelerden ortaya çıkan en önemli iki mezhep Sünnilik ve Şiiliktir. Sünni İslam, Ebû Bekir'in seçim yoluyla Muhammed'in yerine geçtiğini iddia eder. Buna karşılık Şii İslam, Ali bin Ebu Talib'in Muhammed tarafından atanmış onun bir halefi olduğunu savunur.
Halifelik konusundaki bu farklı bakış açıları, erken İslam tarihinin ve Muhammed'in kaydedilmiş sözleri olan hadislerin farklı yorumlarından kaynaklanmaktadır. Sünniler, Muhammed'in açıkça bir halef tayin etmediğini ve liderlik seçimini Müslüman topluluğa bıraktığını iddia etmektedir. Onlar, Sakife'de seçilen Ebû Bekir'in ve Râşidîn halifeleri olarak bilinen halifelerin yönetiminin meşruiyetini kabul ederler.
Buna karşılık, Onikiciler Muhammed'in, Kur'an'daki Maide Suresi 67. ayetinin vahyini takiben, özellikle Gadîr-i Hum olayı sırasında Ali'yi açıkça varisi olarak tayin ettiğine inanmaktadır. Onikiciliğe göre, Muhammed'den sonra gelen Ebû Bekir, Ömer ve Osman'ın idaresi gayrimeşru kabul edilir, Ali ve onun soyundan gelen On İki İmam ise gerçek halifeler olarak görülür. Bu imamların sonuncusu olan Mehdi, düşmanlarından gelen tehditler nedeniyle Hicrî 260 (Miladi 874) yılında Gayba'ya girmiştir.[1] Müslümanlar tarafından beklenen Mehdi'nin gelişi, İslam'daki farklı mezhepler tarafından farklı şekillerde yorumlansa da Müslümanların büyük bir kısmı tarafından kabul edilen bir olgudur.[2]