Helios
Güneşin Antik Yunan kişileştirmesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Helios, eski Yunan dininde ve mitolojisinde Güneş Tanrısı ve Güneş’in kişileştirilmiş varlığıdır. Işık saçan bir taçla ve gökyüzünde dört atlı bir arabayla betimlenir. Yeminlerin bekçisi ve görme yetisinin de tanrısıdır.
Pratik Bilgiler Özellikleri, Alanı ...
Helios | |
---|---|
Güneş'in Efendisi Titan | |
Özellikleri | |
Alanı | Gökyüzü, Olan biten her şeyi görmek |
Mekânı | Kolkhis (Güneş'in doğduğu diyar)-Erytheia (Güneş'in battığı diyar) |
Semboller | Boğa, At, Ateş tekerleği, Horoz[1] |
Görünüşü | Genellikle başında Güneş ışınlarını simgeleyen tacıyla, 4 atın çektiği bir savaş arabasına binerken, sakalsız güzel yüzlü bir erkek |
Kişisel bilgileri | |
Ebeveynler | Hyperion ve Theia |
Kardeşler | Eos ve Selene |
Eşi | Perseis |
Çocuklar | Aietes, Perses, Kirke, Pasiphae, Aktis, Elektryo, Phaeton, Lampetia, Phaithusa |
Kapat
Helios, eski Yunan’da Olymposluların çevresinde sıkça yer alan bir tanrı değildi. İkinci derecede bir tanrı olmasına karşın daha geç dönemlerde Romalıların güneşle ilişkili, özellikle Apollo ve Sol isimleriyle andıkları tanrılarla özdeşleştirilmesine bağlı olarak tapınımı önem kazanmıştır. İmparator Julianus MS 4. yüzyılda Helios’u Roma’nın kısa ömürlü geleneksel dinsel törenlerini canlandırma etkinliğinin merkezine koymuştur.