Addaks
From Wikipedia, the free encyclopedia
Addaks (Addax nasomaculatus), ayrıca bilinen adıyla beyaz antilop, Sahra Çölüne özgü bir antiloptur. Addaks cinsinin tek üyesidir. İlk kez 1816 yılında Henri de Blainville tarafından bilimsel olarak tanımlanmıştır. Açık renkli antilobun uzun, bükülmüş bonuzları bulunmaktadır. Boynuzlar tipik olarak dişilerde 55 ila 80 cm (22 ila 31 in), erkeklerde 70 ila 85 cm (28 ila 33 in) uzunluğundadır. Erkeklerin omuzları 105 ila 115 cm (41 ila 45 in), dişilerin omuzları ise 95 ila 110 cm (37 ila 43 in) uzunluğundadır. Dişiler erkeklerden daha küçük olduğu için eşeysel dimorfiktir. Tüylerin rengi mevsimine göre değişmektedir. Kışın gövdedeki tüyler grimsi kahverengi, antilobun arka kısımları ve bacakları beyazdır. Baş, boyun ve omuzlarda uzun kahverengi saçlar bulunmaktadır. Yaz aylarında tüyler neredeyse tamamen beyaz veya kum sarısına döner.
Addaks | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Korunma durumu | |||||||||||||||||
Kritik tehlikede (IUCN 2.3) | |||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||||||||
Addax nasomaculatus (Blainville, 1816)[1] | |||||||||||||||||
Dağılımı |
Addakslar esas olarak mevcut çalıların, baklagillerin otlarını ve yapraklarını yer. Uzun süre susuz yaşayabildiklerinden, çöl ortamlarında var olmaya iyi adapte olmuştur. Addakslar hem erkek hem de dişilerden oluşan beş ila 20 üyeli sürüler oluşturur. En yaşlı dişi bu sürülere liderlik etmektedir. Addalar, yavaş hareketleri nedeniyle insanlar, aslanlar, leoparlar, çitalar ve Afrika yaban köpekleri için kolay bir hedeftir. Üreme mevsimi kış aylarında ve ilkbaharın ilk aylarında zirvededir. Addaksların doğal yaşam alanı kurak bölgeler, yarı çöller, kumlu ve taşlı çöllerdir.
Addakslar Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından sınıflandırıldığı gibi nesli kritik tehlikedeki antilop türüdür. Düzensiz avlanma nedeniyle doğal habitatında son derece nadir olmasına rağmen, esaret altında oldukça yaygındır. Bir zamanlar Kuzey Afrika'da bol miktarda bulunan addakslar, şu anda yalnızca Çad, Moritanya ve Nijer'de bulunmaktadır. Cezayir, Mısır, Libya, Sudan ve Batı Sahra'dan çıkarılmış, ancak Fas ve Tunus'a yeniden tanıtılmıştır.