Hard disk drive
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ang hard disk drive o hard disk ay isang uri ng midyang imbakan (storage media) na ginagamit ng mga kompyuter. Ito rin ang midyang imbakan o taguan, na kayang magtago ng mga datang umaabot sa 1-16 TB (tetrabayt). May kakayahang 40GB-500 GB (gigabyte) lamang ang mga pangkaraniwang ginagamit na mga hard disk drayb. Mabibilis ang pagtakbo ng mga ito, at naglalaman ng sistemang pampaandar, mga program, at lahat ng nilikhang mga talaksan (file).[2]
Agarang impormasyon Date invented, Invented by ...
Date invented | 24 Disyembre 1954; 69 taon na'ng nakalipas (1954-12-24)[lower-alpha 1] |
---|---|
Invented by | Isang pangkat sa IBM pinangunahan ni Rey Johnson |
Isara
Ang C:[2] ay isang terminong pang-agham pang-kompyuter na nangangahulugang C drive ang hard disk drive sa isang komputadora. kung saan nakaimbak o sinasagip ang lahat ng mga program at mga elektronikong dokumento.