อาสนวิหารออกซฟอร์ด
From Wikipedia, the free encyclopedia
อาสนวิหารไครสต์เชิร์ช (อังกฤษ: Christ Church Cathedral) เป็นอาสนวิหารแองกลิคันประจำมุขมณฑลออกซฟอร์ด ตั้งอยู่ที่เมืองออกฟอร์ด ในประเทศอังกฤษ และมีเขตการปกครองเลยไปถึงเบนเบอรี (Banbury) นอกจากนี้ยังเป็นโบสถ์น้อยไครสต์เชิร์ชของมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด บทบาทที่เป็นทั้งโบสถ์และโบสถ์น้อยของวิทยาลัยนี้เป็นเอกลักษณ์เพียงแห่งเดียวในนิกายคริสตจักรแห่งอังกฤษ[1]
อาสนวิหารไครสต์เชิร์ช | |
---|---|
Cathedral Church of Christ | |
เพดานโค้งใบพัดภายในอาสนวิหาร | |
51°45′00″N 1°15′17″W | |
ที่ตั้ง | ออกซฟอร์ด ออกซฟอร์ดเชอร์ |
ประเทศ | สหราชอาณาจักร |
นิกาย | คริสตจักรแห่งอังกฤษ |
นิกายเดิม | โรมันคาทอลิก |
เว็บไซต์ | chch.ox.ac.uk/cathedral |
สถาปัตยกรรม | |
รูปแบบสถาปัตย์ | โรมาเนสก์, กอทิกแบบอังกฤษ |
ปีสร้าง | 1160–1200 |
การปกครอง | |
มุขมณฑล | ออกซฟอร์ด (ตั้งแต่ปี 1546) |
แขวง | แคนเทอร์เบอรี |
นักบวช | |
อัครพันธบริกร | Martin Gorick |
อาสนวิหารเดิมเป็นไพรออรีเซนต์ไฟรด์สไวด์ เพราะเชื่อกันว่าเป็นที่ตั้งของอารามและเรลิกของนักบุญ Frideswide องค์อุปถัมภ์เมืองออกซฟอร์ด แต่ก็ยังเป็นข้อที่ถกเถึยงกันอยู่
เมื่อปี ค.ศ. 1522 โบสถ์ตกไปเป็นของพระคาร์ดินัลวูลซีย์ (Cardinal Wolsey) ผู้ใช้เป็นสถานที่ก่อตั้งวิทยาลัย แต่พอถึงปี ค.ศ. 1529 โบสถ์ก็ถูกยึดไปเป็นของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษ การก่อสร้างวิทยาลัยก็หยุดลงชั่วคราวและมาเริ่มสร้างอีกครั้งเมื่อปีค.ศ. 1546 พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงสั่งให้ย้ายอาสนวิหารจากมุขมณฑลออสเซนี (Oseney) มาขึ้นอยู่กับมุขมณฑลออกซฟอร์ด และเปลี่ยนชื่ออาสนวิหารตามพระราชโองการเป็น “Ecclesia Christi Cathedralis Oxoniensis”
อาสนวิหารมีคณะนักร้องประสานเสียง (choir) มาตั้งแต่ ค.ศ. 1526 เมื่อจอห์น เทเวอร์เนอร์ (John Taverner) เป็นผู้เล่นออร์แกน และเป็นมาสเตอร์ของวงนักสวด ป้ายที่รูปปั้นพระคาร์ดินัลวูลซีย์ที่วิทยาลัยเดิมที่เรียกว่า Cardinal College บ่งไว้ว่าตอนนั้นมีนักสวด (chorister) 16 คนและมีพระที่ร้องเพลงสวดอีก 30 คน
อาสนวิหารไครสต์เชิร์ชอ้างว่าเป็นอาสนวิหารที่เล็กที่สุดในอังกฤษแต่ปัจจุบันมีอาสนวิหารอื่นที่เล็กกว่าหลายอาสนวิหารที่ได้เลื่อนขึ้นจากโบสถ์ประจำเขตแพริชขึ้นเป็นอาสนวิหารในคริสต์ศตวรรษที่ 20[2]
ตัวโบสถ์ ที่ทำพิธี และหอ เป็นสถาปัตยกรรมยุคปลายนอร์มัน ส่วนอื่นเป็นสถาปัตยกรรมตั้งแต่สมัยนอร์มันมาจนถึงแบบเพอร์เพ็นดิคิวลาร์ (Perpendicular [en]) ซึ่งเป็นสมัยหนึ่งของกอทิก เพดานภายในเป็นเพดานโค้งใบพัด (fan-vaulted)