อักษรคุปตะ
From Wikipedia, the free encyclopedia
อักษรคุปตะ พัฒนามาจากอักษรพราหมี จัดอยู่ในกลุ่มอินเดียเหนือ พบในสมัยราชวงศ์คุปตะ ในช่วงพ.ศ. 943 อักษรนี้ยังใช้ต่อมา แม้ว่าราชวงศ์คุปตะจะหมดอำนาจลง ด้วยการรุกรานของชาวหุณ (Hun) เมื่อราว พ.ศ. 1100 อีกราว 200 ปีต่อมา อักษรนี้พัฒนาไปเป็นอักษรนคริ และอักษรสรทะ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของอักษร ที่ใช้ในอินเดียเหนือในปัจจุบัน
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรคุปตะ(อักษรพราหมีตอนปลาย), ชนิด ...
อักษรคุปตะ (อักษรพราหมีตอนปลาย) | |
---|---|
ชนิด | |
ช่วงยุค | ช่วงแรก: ศตวรรษที่ 1[1] พัฒนารูปแบบ: ป. ค.ศ. 400–? |
ทิศทาง | Left-to-right |
ภาษาพูด | ภาษาสันสกฤต |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | อักษรโปรโต-ซิเนติก[a]
|
ระบบลูก | Deodhai นาครี ศารทา สิทธัม Nepal Lipi |
[a] ต้นกำเนิดที่เป็นภาษาเซมิติกของอักษรพราหมีไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับตามสากล | |
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ |
ปิด