อะละวี
From Wikipedia, the free encyclopedia
อะละวี (อาหรับ: علوية อะละวียะฮ์) หรือ นุซัยรี[12] (อาหรับ: نصيرية นุศ็อยรียะฮ์) เป็นสาขาของศาสนาอิสลามนิกายชีอะฮ์[13][ไม่แน่ใจ – พูดคุย] กลุ่มอะละวียกย่องอะลี (อะลี อิบน์ อะบีฏอลิบ) เป็นอิหม่ามคนแรกของสำนักสิบสองอิมาม เชื่อว่ากลุ่มนี้ก่อตั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 9 โดยอิบน์ นุศ็อยร์
ษูลฟะกอร ดาบอะลีที่วาดแบบตามลวดลาย เป็นสัญลักษณ์สำคัญทั้งฝ่ายอะละวีกับชีอะฮ์แบบดั้งเดิม | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
ประมาณ 3 ล้าน[1] | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
ซีเรีย | น้อยกว่า 3 ล้าน[2] |
ตุรกี | 500,000-1 ล้าน[3][4] |
เลบานอน | 100,000[5][6][7] |
เยอรมนี | 70,000[8][9] |
เลบานอน/ที่ราบสูงโกลัน | 2200 คนอาศัยที่เฆาะญัร ส่วนใหญ่มีทั้งสิทธิพลเมืองซีเรียและอิสราเอล[10] |
ออสเตรเลีย | 2% เป็นชาวเลบานอนในประเทศออสเตรเลีย[11] |
ภาษา | |
อาหรับ, ตุรกี |
รายงานจากงานวิจัยของเมฮร์ดาด อิซาดีย์ (Mehrdad Izady) มีอะละวีอยู่ในประชากรซีเรียร้อยละ 17.2 ซึ่งเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 11.8 ใน ค.ศ. 2010[14] และเป็นชนกลุ่มน้อยสำคัญในจังหวัดฮาทัย ประเทศตุรกี และภาคเหนือของประเทศเลบานอน สาขานี้มักสับสนกับลัทธิแอเลวี ซึ่งเป็นลัทธิศาสนาต่างหากในประเทศตุรกี[15][16][17][18]
เทววิทยาและพิธีกรรมของอะละวีมีความแตกต่างจากชีอะฮ์สายหลักหลายแบบ เช่น ในช่วงทำพิธี กลุ่มอะละวีดื่มไวน์ในฐานะการเปลี่ยนสภาพของอะลี[19] ในขณะที่มุสลิมกลุ่มอื่น ๆ ห้ามดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อะละวีส่งเสริมให้ดื่มมันได้แค่พอเหมาะ และพวกเขาเชื่อในเรื่องการกลับชาติมาเกิด[20]