ภาษาลาดัก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาลาดัก (ทิเบต: ལ་དྭགས་སྐད་; La-dwags skad) หรือภาษาโภติ หรือที่นักภาษาศาสตร์เรียกว่าภาษาทิเบตโบราณตะวันตก เป็นภาษาหลักของชาวลาดักในรัฐชัมมูและกัษมีระ และใช้พูดในบัลติสถาน ภาษาลาดักใกล้เคียงกับภาษาทิเบต ชาวลาดักเองก็มีวัฒนธรรมหลายอย่างใกล้ชิดกับชาวทิเบต รวมทั้งนับถือศาสนาพุทธแบบทิเบตด้วย อย่างไรก็ตาม ภาษาลาดักกับภาษาทิเบตกลางไม่สามารถเข้าใจกันได้ แม้ว่าจะมีการเขียนที่ถ่ายทอดมาจากภาษาทิเบตโบราณ มีผู้พูดภาษาลาดักในอินเดีย 200,000 คน และอาจจะมีอีกราว 12,000 คนในทิเบตที่อยู่ภายใต้การปกครองของจีน สำเนียงย่อยหลายสำเนียง ส่วนใหญ่ไม่มีวรรณยุกต์ ยกเว้นสำเนียงสโตตสกัตและสำเนียงลาดักบนที่มีวรรณยุกต์เหมือนภาษาทิเบตกลาง
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาลาดัก, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาลาดัก | |
---|---|
ལ་དྭགས་སྐད་ La-dwags skad | |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศอินเดีย, ประเทศจีน |
ภูมิภาค | ลาดัก |
ชาติพันธุ์ | ชาวลาดัก |
จำนวนผู้พูด | 110,826 คน (2011 census)[1] |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรทิเบต |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:lbj – Ladakhizau – Zangskari |
ปิด