จิ้มก้อง
From Wikipedia, the free encyclopedia
จิ้มก้อง (進貢) หมายถึง การเจริญทางพระราชไมตรีด้วยการถวายเครื่องราชบรรณาการ จิ้มก้อง เป็นคำจากภาษาจีน จิ้ม (進) แปลว่า ให้ ก้อง (貢) แปลว่า ของกำนัล ในการทำการค้ากับจีนในสมัยโบราณ พ่อค้ามักจะนำของกำนัลไปให้เพื่อขอความสะดวกในการทำมาค้าขายกับพระเจ้ากรุงจีน แต่จีนมักถือว่าผู้ที่มาจิ้มก้องเป็นผู้ที่มาสวามิภักดิ์ขอเป็นเมืองขึ้นเมื่อมีของกำนัลมาให้ นอกจากจีนจะให้ความสะดวกในการค้าแล้ว พระเจ้ากรุงจีนยังตอบแทนด้วยของกำนัลอย่างมากมายกลับมาด้วย พ่อค้าไทยจึงนิยมไปจิ้มก้อง [1]
ขุนวิจิตรมาตรา ให้ความหมายของจิ้มก้อง หรือ จินก้ง ว่าเป็นคำภาษาจีน บางทีใช้คำว่า ก้อง คำเดียว เป็นความหมายต่างๆ อาทิ ทวงก้อง หมายความว่า ทวงส่วย มาก้อง หมายความว่า มาส่งส่วยฐานเป็นเมืองขึ้น หรือมาขอเป็นเมืองขึ้น เมืองก้อง หมายถึง เมืองขึ้นหรือเมืองส่วย และจิ้มก้อง ก็เรียกว่า ส่งส่วย ภาษาอังกฤษเรียกว่า Tribute [2]
นอกจากจิ้มก้องแล้ว บางครั้งไทยยังมา ขอหอง (封) คือการที่ให้จีนแต่งตั้งเจ้าแผ่นดินที่เพิ่งขึ้นมาครองบัลลังก์ ให้มีตำแหน่งเป็นอ๋อง (王) บางทีจึงเรียกว่า จิ้มก้องขอหอง