คูนาร์ดไลน์
From Wikipedia, the free encyclopedia
บริษัทเรือกลไฟคูนาร์ด หรือ คูนาร์ดไลน์ (อังกฤษ: Cunard-Steam Ship Company; Cunard Line) เป็นบริษัทเดินเรือสัญชาติอังกฤษ ซึ่งมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่คาร์นิวัลเฮาส์ (Carniva House) ที่เมืองเซาแทมป์ตัน ประเทศอังกฤษ ปัจจุบันดำเนินกิจการโดยบริษัท คาร์นิวัล คอร์ปอเรชัน แอนด์พีแอลซี (Carnival Corporation & plc.)[1] ตั้งแต่ปี 2011 คูนาร์ดไลน์และเรือทั้งสามลำได้รับการจดทะเบียนในเมืองแฮมิลตัน เบอร์มิวดา[2] [3]
ชื่อท้องถิ่น | คูนาร์ดไลน์ (Cunard Line) |
---|---|
ประเภท | บริษัทย่อยของ Carnival Corporation & plc |
อุตสาหกรรม | การเดินเรือ, การขนส่ง |
ก่อนหน้า | Trafalgar House ไวต์สตาร์ไลน์ |
ก่อตั้ง | 1840; 184 ปีที่แล้ว (1840) (ในฐานะบริษัท Britian and North American Royal Mail Steam Packet Company) |
ผู้ก่อตั้ง | Samuel Cunard |
สำนักงานใหญ่ | คาร์นิวัลเฮาส์, เซาแทมป์ตัน, สหราชอาณาจักร |
พื้นที่ให้บริการ | มหาสมุทรแอตแลนติก, เมดิเตอเรเนียน, ยุโรปเหนือ, แคริบเบียน และทั่วโลก |
บุคลากรหลัก |
|
ผลิตภัณฑ์ | เรือโดยสารข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก, การเดินทางรอบโลก, การล่องเรือเพื่อการพักผ่อน |
บริษัทแม่ | คาร์นิวัล คอร์ปอเรชั่น แอนด์ พีแอลซี |
เว็บไซต์ | www |
เชิงอรรถ / อ้างอิง ธงเดินเรือ: |
ในปี ค.ศ. 1839 เซอร์ซามูเอล คูนาร์ด ได้รับสัญญาเรือกลไฟข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกลำแรกของอังกฤษ และในปีถัดมาได้ก่อตั้ง บริษัท British and North American Royal Mail Steam-Packet Company ในเมืองกลาสโกว์ โดยมี เซอร์ จอร์จ เบิร์นส์ (Sir George Burns) เจ้าของเรือร่วมกับ โรเบิร์ต เนเปียร์ (Robert Napier) นักออกแบบเครื่องยนต์เรือกลไฟชาวสก็อตที่มีชื่อเสียง ในเวลา 30 ปีข้างหน้า คิวนาร์ด ไลน์ ได้ครอบครองรางวัลบลูริบันด์ (Blue Riband) สำหรับการเดินทางในมหาสมุทรแอตแลนติกที่เร็วที่สุด อย่างไรก็ตาม ในปี ค.ศ. 1870 คูนาร์ดได้ตามหลังคู่แข่งอย่างไวต์สตาร์ไลน์ (White Star Line) และ อินแมนไลน์ (Inman Line) เพื่อตอบโต้การแข่งขันนี้ ในปี ค.ศ. 1889 บริษัทได้รับการจัดระเบียบใหม่เป็น บริษัทเรือกลไฟคูนาร์ด (Cunard Steamship Company, Ltd) เพื่อเพิ่มทุน [4]
ในปี ค.ศ. 1902 ไวต์สตาร์ไลน์เข้าร่วมกับบริษัท อินเตอร์เนชั่นแนล เมอร์แคนไทล์ มารีน คอมพานี (International Mercantile Marine Company) ของอเมริกา เพื่อเป็นการตอบโต้ รัฐบาลอังกฤษได้ให้เงินกู้จำนวนมากแก่คูนาร์ดไลน์ และเงินอุดหนุนเพื่อสร้าง เรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ 2 ลำ เพื่อรักษาตำแหน่งในการแข่งขันของอังกฤษ ซึ่งก็คือเรืออาร์เอ็มเอส มอริเทเนีย ที่ได้ครอบครองรางวัลบลูริบันด์ ตั้งแต่ปี 1909 ถึง 1929 และ อาร์เอ็มเอส ลูซิเทเนีย ซึ่งถูกตอร์ปิโดยิงในปี 1915 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ในปี 1919 คูนาร์ดไลน์ได้ย้ายเมืองท่าในอังกฤษจากลิเวอร์พูลไปยังเซาแทมป์ตัน[5] เพื่อรองรับนักเดินทางจากลอนดอน[5] ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1920 คิวนาร์ดต้องเผชิญกับการแข่งขันครั้งใหม่เมื่อเยอรมัน อิตาลี และฝรั่งเศส ได้สร้างเรือเดินสมุทรที่ใหญ่และมีชื่อเสียงกว่า
คูนาร์ดไลน์ถูกรัฐบาลอังกฤษบังคับให้ระงับการสร้างเรือลำใหม่ของตัวเองเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ ในปี ค.ศ. 1934 รัฐบาลอังกฤษได้เสนอเงินกู้ให่แก่คูนาร์ด เพื่อดำเนินการต่อเรือ อาร์เอ็มเอส ควีนแมรี (RMS Queen Mary) และ อาร์เอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ (RMS Queen Elizabeth) โดยมีเงื่อนไขว่า คูนาร์ดจะต้องควบรวมกิจการกับไวต์สตาร์ไลน์ ที่กำลังประสบปัญหาทางการเงินในขณะนั้น จึงกลายเป็นสายการเดินเรือคูนาร์ด-ไวต์สตาร์ไลน์ (Cunard-White Star Line) ต่อมาคูนาร์ดได้ซื้อกิจการของไวต์สตาร์ไลน์ ในปี 1947 และเปลี่ยนชื่อกลับไปเป็นคูนาร์ดไลน์อย่างเดิมในปี 1950[4]
หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 คูนาร์ดไลน์ได้ตำแหน่งสายการเดินเรือที่ใหญ่ที่สุดในมหาสมุทรแอตแลนติกกลับคืนมา
ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1950 คูนาร์ดไลน์ได้ดำเนินการต่อเรือ 12 ลำไปยังสหรัฐอเมริกาและแคนาดา
หลังจากปี ค.ศ. 1958 เรือโดยสารข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเริ่มเสื่อมความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากมีการนำเครื่องบินเจ็ตเข้ามาใช้
คิวนาร์ดได้ให้บริการในการเดินทางทางอากาศในช่วงเวลาสั้นๆ ผ่านสายการบิน คูนาร์ดอีเกิล (Cunard Eagle) และ บีโอเอซีคูนาร์ด (BOAC Cunard) แต่ต่อมาก็ถอนตัวออกจากตลาดการบินในปี 1966 และได้ถอนตัวจากการให้บริการในปี 1968 เพื่อมุ่งความสนใจไปที่การล่องเรือและการเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในช่วงฤดูร้อนสำหรับนักท่องเที่ยว[6]
ในปี 1998 คูนาร์ดไลน์ถูกซื้อกิจการโดยบริษัท คาร์นิวัล คอร์ปอเรชั่น แอนด์ พีแอลซี (Carnival Corporation & plc.)[7] ในปี 2004 อาร์เอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ 2 (QE2) ถูกแทนที่บนเส้นทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกโดยเรือ อาร์เอ็มเอส ควีนแมรี 2 (QM2) คิวนาร์ดยังให้บริการเรือเอ็มเอส ควีนวิกตอเรีย (MS Queen Victoria) และเอ็มเอส ควีนเอลิซาเบธ (MS Queen Elizabeth) อีกด้วย
ในปี 2022 คูนาร์ดไลน์เป็นบริษัทเดินเรือเพียงแห่งเดียวที่ยังให้บริการผู้โดยสารตามกำหนดเวลาระหว่างยุโรปและอเมริกาเหนือ
ในปี 2017 คูนาร์ดไลน์ประกาศว่าจะมีเรือลำที่ 4 เข้าร่วมกองเรือ[8] เดิมทีกำหนดเปิดตัวไว้ในปี 2022 แต่ต่อมาถูกเลื่อนออกไปจนถึงปี 2024 เนื่องจากการระบาดของโควิด-19 ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเรือลำนี้ได้รับการตั้งชื่อว่า เอ็มเอส ควีนแอนน์ (MS Queen Anne)[9]