กระดูกโกลน
From Wikipedia, the free encyclopedia
กระดูกโกลน (อังกฤษ: stapes or stirrup) เป็นกระดูกหูขนาดเล็กรูปร่างเหมือนโกลน อยู่ภายในหูชั้นกลางซึ่งติดต่อกับกระดูกทั่ง (incus) และช่องรูปไข่ (fenestra ovalis) ซึ่งอยู่ชิดกับเวสทิบูลของหูชั้นใน กระดูกชิ้นนี้เป็นกระดูกที่เล็กและเบาที่สุดในร่างกายมนุษย์
ข้อมูลเบื้องต้น กระดูกโกลน(stapes), รายละเอียด ...
กระดูกโกลน (stapes) | |
---|---|
A. กระดูกโกลนข้างซ้าย B. ฐานของกระดูกโกลน พื้นผิวด้านใกล้กลาง (medial) | |
กระดูกหูและเอ็นยึด มุมมองจากด้านหน้าเมื่อตัดผ่านเยื่อแก้วหู | |
รายละเอียด | |
คัพภกรรม | branchial arch คู่ที่ 2[1] |
ตัวระบุ | |
MeSH | D013199 |
TA98 | A15.3.02.033 |
TA2 | 895 |
FMA | 52751 |
ศัพท์ทางกายวิภาคของกระดูก |
ปิด
กระดูกโกลนทำหน้าที่ส่งผ่านความสั่นสะเทือนของเสียงจากกระดูกทั่งไปยังเยื่อแผ่นในหูชั้นในภายในช่องรูปไข่ กระดูกโกลนมีกล้ามเนื้อที่ช่วยให้เสถียรชื่อว่า กล้ามเนื้อสเตปีเดียส (stapedius) ซึ่งเลี้ยงโดยเส้นประสาทเฟเชียล (facial nerve)[2]
ในสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม กระดูกที่มีต้นกำเนิดเดียว (homologous) กับกระดูกโกลนมักเรียกว่า คอลัมเมลลา (columella) อย่างไรก็ตาม ในสัตว์เลื้อยคลานจะใช้คำเรียกได้ทั้งสองคำ