Aisheja
From Wikipedia, the free encyclopedia
Aishe bint Ebu Bekër (Arabisht: عائشة بنت أبي بكر 'Ā'iša bint Ebi Bekr, lindur më 613[1] ose 614;. vdiq 678 në Medinë) ishte guraja e tretë dhe më e reja e dhjetë grave të profetit islam Muhamed. Në shkrimet islame, emri i saj është parashtesuar kështu me titullin "Nëna e Besimtarëve" (arabisht: أمّ المؤمنين, romanizuar: umm al-muʾminīn), duke iu referuar përshkrimit të grave të Muhamedit në Kuran.[2][3]
Aisheja Nëna e Besimtarëve | |
---|---|
U lind në | Aishe bint Ebi Bekër rreth 613/614 e.r |
Vdiq | rreth 13 korrik 678 e.r, 17 Ramazan 58 pas hixhretit (rreth 64 vjet) |
Vendi i prehjes | Jannat al-Baqi, Medinë |
Bashkëshorti/ja | Muhamedi (m. 620; deri në vdekjen e tij më 632) |
Prind/ër | Ebu Bekri (babai) Umm Ruman (nënë) |
Aishja pati një rol të rëndësishëm në historinë e hershme islame, si gjatë jetës së Muhamedit ashtu edhe pas vdekjes së tij. Në traditën sunite, Aishja është portretizuar si dijetare dhe kërkuese. Ajo kontribuoi në përhapjen e mesazhit të Muhamedit dhe i shërbeu komunitetit mysliman për 44 vjet pas vdekjes së tij. Ajo është gjithashtu e njohur për transmetimin e 2210 haditheve,[4] jo vetëm për çështje që lidhen me jetën private të Muhamedit, por edhe për tema të tilla si trashëgimia, pelegrinazhi dhe eskatologjia.[5] Intelekti dhe njohuritë e saj në lëndë të ndryshme, duke përfshirë poezinë dhe mjekësinë, u vlerësuan shumë nga njerëz të famshëm të hershëm si el-Zuhri dhe studenti i saj Urwa ibn el-Zubejr.[5]