Lingua siciliana
lingua ìtalu-rumanza nativa dâ Sicilia / From Wikipedia, the free encyclopedia
La lingua siciliana è na lingua rumanza (niulatina) parrata suprattuttu ntâ Sicilia, ma videmma nni lu restu di lu cuntinenti. Sparti ca lu sicilianu di Sicilia, li parrati miridiunali comu lu calabbrisi centru-miridiunali (puru si u riggitanu faci parti dû sicilianu di Sicilia)[2][3], lu salentinu (parratu nta tutta la pruvincia di Lecci, casi tutta chiḍḍa di Brìndisi menu Fasanu e Cisterninu), lu tarantinu miridiunali (parratu ntô sud di la pruvincia di Tàrantu) e lu cilentanu (parratu ntô Cilentu, Campania) sunnu puru di tipu sicilianu (appartèninu ô gruppu sicilianu). Sti parlati d'Italia miridiunali fannu parti dâ lingua siciliana 'n senzu largu.
Sicilianu | |
---|---|
Parratu n: | Sicilia, lu centru e lu sud di la Calabbria, lu Salentu, lu Cilentu e 'n àutri 30 paisi unni s'attròvanu l'emigrati di sti posti. |
Pirsuni: | circa 10 miliuna[1] |
Classìfica: | - |
Famigghi linguìstichi: | Lingui indoeuropei Itàlichi |
Lingua ufficiali | |
Paisi: | - |
Rigulata di: | - |
Classificazzioni | |
ISO 639-1 | - |
ISO 639-2 | scn |
SIL | SCN |
Asempiu: | Dichiarazzioni Univirsali di li Diritti di L'Omu
Argumentu |
Ethnologue [4] discrivi la lingua siciliana comu na lingua abbastanti distinta di lu talianu, tantu di putìrilu cunzidirari na lingua a sparti.