Wypadki gryfickie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wypadki gryfickie – wydarzenia początku lat 50. XX w. w powiecie gryfickim[1], dotyczące nadużyć władz w stosunku do rolników, podczas prowadzonej akcji planowego skupu zboża[2].
W 1950 r. w powiecie gryfickim wystąpiły przypadki stosowania przymusu przy egzekwowaniu planowanych dostaw zboża od rolników – tzw. kułaków. Celem tych działań było uzyskanie odpowiednich kontyngentów rolnych i przygotowanie akcji pod kolektywizację wsi. W łamaniu praworządności uczestniczyli pracownicy aparatu partyjnego i administracyjnego, działacze Związku Młodzieży Polskiej, funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa publicznego i Milicji Obywatelskiej, trójki zbożowe i brygady młodzieżowe (brygady lekkiej kawalerii)[3][4]. Zakończyły się one pokazowym procesem sądowym 25 maja 1951 w Gryficach[5].