Tescelozaur
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tescelozaur (Thescelosaurus, ze starogreckiego θέσκελος – theskelos – co znaczy „boski”, „cudowny”, „zdumiewający” – i σαυρος sauros – „jaszczur”)[2] – rodzaj niewielkiego dinozaura ptasiomiednicznego o niepewnej pozycji filogenetycznej, być może ornitopoda, który pojawił się na samym końcu okresu kredowego w Ameryce Północnej, należąc do ostatniej fauny przed wymieraniem kredowym około 66 milionów lat temu. Zachowanie do czasów współczesnych i kompletność wielu okazów wskazuje, że mógł preferować tereny zlokalizowane w pobliżu strumieni.
Thescelosaurus | |||
Gilmore, 1913 | |||
Okres istnienia: 66 mln lat temu | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina |
Thescelosauridae / Parksosauridae | ||
Podrodzina |
Thescelosaurinae | ||
Rodzaj |
tescelozaur | ||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Ten dwunożny dinozaur został poznany na podstawie kilku niepełnych szkieletów, wskazujących, że osiągał pomiędzy 2,5 i 4 m długości. Miał silne tylne łapy, niewielkie szerokie palce i głowę zaopatrzoną w wydłużony, zaostrzony pysk. Budowa zębów i pazurów sugeruje, że żywił się roślinami. Rodzaj ten opisywany jest przez większość autorów jako wyspecjalizowany ornitopod bazalny, tradycyjnie określany mianem hipsylofodonta, ale współcześnie uznaje się jego odrębność. W rodzaju umieszczano kilka gatunków, spośród których obecnie akceptowane są: gatunek typowy T. neglectus oraz T. garbanii i T. assiniboiensis.
W 2000, w okazie odsłoniętym w 1993 w Dakocie Południowej (USA) odkryto coś, co początkowo uznano za skamieniałe serce. Dalsze badania nie potwierdziły jednak tej śmiałej hipotezy. Więcej na ten temat poniżej w rozdziale Paleobiologia.