Sosna plamistokora
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sosna plamistokora (Pinus bungeana Zucc. ex Endl.) – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Występuje w północno-zachodnich i środkowych Chinach (południe Gansu, południe Hebei, zachód Henan, zachód Hubei, południe Shaanxi, Szantung, Shanxi, północ Syczuan). Po raz pierwszy znaleziony na naturalnym siedlisku w 1831 r. niedaleko Pekinu. Wkrótce potem sprowadzony do Wielkiej Brytanii przez botanika Roberta Fortune'a. Gatunek introdukowany w Korei, ale słabo się rozmnaża i nie rozprzestrzenia się.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Systematyka[1][2][3] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
sosna plamistokora | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pinus bungeana Zucc. ex Endl. Syn. Conif. 166. 1847. | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
| |||
|
Zamknij