Republika Rio-Grandense
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Republika Rio-Grandense (port. República Rio-Grandense) – krótko istniejące państwo w Ameryce Południowej w latach 1836-1845. Nazywane także od stolicy Piratini w której zostało ustanowione Republiką Piratini (port. República Piratini). Istniało na obszarze dzisiejszego stanu Rio Grande do Sul. Powstanie państwa było skutkiem jednej z najdłuższych rewolt w historii Brazylii[1]. Niepodległość została ogłoszona 11 września 1836 roku przez generała Antônio de Sousa Neto po zwycięskiej bitwie o Arroio Seival (dzisiejsza Candiota) podczas Powstania Farrapos. Urugwaj poprzez umowę wzajemnej współpracy uznał niepodległość.
Ten artykuł dotyczy historycznego państwa w Ameryce Południowej. Zobacz też: Republika Rio Grande - państwo historyczne w Ameryce Północnej. |
1836–1845 | |||||
| |||||
Dewiza: (port.) Liberdade, Igualdade, Humanidade (Wolność, Równość, Człowieczeństwo) | |||||
Stolica |
Oficjalne | ||||
---|---|---|---|---|---|
Typ państwa | |||||
Głowa państwa |
Prezydent José Gomes de Vasconcelos Jardim | ||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Ogłoszenie niepodległości |
od Cesarstwa Brazylii | ||||
Likwidacja | |||||
Religia dominująca |
katolicyzm |
Głównymi przywódcami Republiki Rio-Grandense zostali lokalni farmerzy, którzy nauczyli się sztuki wojennej podczas wojny brazylijsko-argentyńskiej w latach 1825-1828, jak prezydent nowej republiki Bento Gonçalves da Silva. Konstytucja została ogłoszona w 1843 roku w Alegrete[2].