Pola Pontyjskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pola Pontyjskie[1], Błota Pontyjskie (wł. Agro Pontino, łac. Paludes Pontinae) – region w środkowych Włoszech, równina rozciągająca się pomiędzy Morzem Tyrreńskim na południowym zachodzie i przedgórzem Apeninów (Monti Lepini i Monti Ausoni) na wschodzie. Od północy ogranicza ją środkowy bieg rzeki Astury i Góry Albańskie. Pola Pontyjskie obejmowały teren ok. 775 km². W starożytności przez Pola Pontyjskie przechodziła Via Appia.
Tereny te były do XX wieku pokryte malarycznymi bagnami. Już w II wieku p.n.e. podejmowano próby ich osuszenia. Udało się to dopiero rządowi Benito Mussoliniego w latach 20. XX wieku.