Pierwsza Kolej Transkontynentalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pierwsza Kolej Transkontynentalna w Ameryce Północnej (ang. First Transcontinental Railroad) – wybudowana w latach 60. XIX wieku linia kolejowa, łącząca sieć kolejową we wschodnich Stanach Zjednoczonych z Kalifornią i wybrzeżem Oceanu Spokojnego.
Ukończona 10 maja 1869 roku linia pozwoliła na zastąpienie karawan osadników nowocześniejszym środkiem transportu, przyczyniając się do gwałtownego wzrostu liczby mieszkańców zachodu Stanów Zjednoczonych i szybkiego rozwoju amerykańskiej gospodarki[1]. Podróż ze wschodniego wybrzeża na zachodnie, która przed budową linii kolejowej kosztowała prawie 1000 dolarów, po jej ukończeniu staniała do 150[2].
Linia powstała przez połączenie pierwotnie konkurencyjnych przedsięwzięć prowadzonych przez Central Pacific Railroad i Union Pacific Railroad[2].
Obsługę linii zapewniały parowozy Jupiter[3].