Owen Stanley
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Owen Stanley (ur. 1811, zm. 1850) – brytyjski żeglarz i odkrywca[1][2].
Urodził się 13 czerwca 1811[2]. Wywodził się z rodziny duchownych. Był najstarszym synem Edwarda Stanleya, biskupa Norwich i Catherine, córki Oswalda Leicestera, rektora w Stoke w hrabstwie Shropshire[1]. W 1824 rozpoczął naukę w Royal Naval College[2]. W 1826, w wieku zaledwie 15 lat, jako ochotnik zaczął służbę w marynarce na fregacie "Druid"[2]. Pływał na wielu jednostkach, między innymi po Morzu Śródziemnym, gdzie brał udział w rejsach po archipelagu greckim[2]. W latach 1836-1837 uczestniczył w badawczej ekspedycji polarnej poświęconej obserwacjom astronomicznym i magnetycznym[1]. W 1839 został awansowany na stopień commandera[2]. W latach 1847-1859 był dowódcą HMS "Rattlesnake" i odbywał podróże do Nowej Gwinei i Wielkiej Rafy Koralowej[3].
Był także malarzem. Akwarelami dokumentował swoje obserwacje, poczynione podczas rejsów po półkuli południowej[4].
Na cześć żeglarza zostały nazwane Góry Owena Stanleya na Papui-Nowej Gwinei[5].