Order Ludwika (Hesja)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Order Ludwika (niem. Ludwigsorden) – najwyższy order Wielkiego Księstwa Hesji ustanowiony 25 sierpnia 1807 przez Ludwika I Heskiego. Nazwę i statuty otrzymał dopiero 14 grudnia 1831. Był nadawany za chwalebne zasługi cywilne i wojskowe, a jego I klasa przeznaczona była dla osób od rangi księcia wzwyż i dygnitarzy z tytułem „ekscelencja”. W latach 1840–1876 na drugim miejscu w hierarchii starszeństwa heskich odznaczeń znajdował się Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego, który spadł na trzecie miejsce po wznowieniu Orderu Domowego Lwa Złotego, dawnego najwyższego orderu Hesji-Kassel. Order Ludwika został zniesiony w 1919 wraz ze wszystkimi innymi niemieckimi odznaczeniami państwowymi[uwaga 1].
Awers insygniów | |||
Awers odznaki Krzyża Wielkiego | |||
Gwiazda Krzyża Wielkiego | |||
Baretka | |||
Ustanowiono |
25 sierpnia 1807 | ||
---|---|---|---|
Wycofano |
11 sierpnia 1919 | ||
Dewiza |
GOTT EHRE VATERLAND | ||
Poniżej |
Order Zasługi (1840-1876) | ||
|
Podział orderu:
- Krzyż Wielki,
- Krzyż Komandorski I Klasy,
- Krzyż Komandorski II Klasy,
- Krzyż Kawalerski I Klasy,
- Krzyż Kawalerski II Klasy,
oraz dodatkowo:
- Medal Zasługi.
Wielcy Mistrzowie orderu:
- Ludwik I (1807–1830)
- Ludwik II (1830–1848)
- Ludwik III (1848–1877)
- Ludwik IV (1877–1892)
- Ernest Ludwik (1892–1919)