Nummulites
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nummulites (numulity) – rodzaj wymarłych dużych otwornic o skorupce wapiennej, występujący od późnego paleocenu do wczesnego oligocenu[1][2].
Mają spłaszczoną dyskowatą skorupkę zwiniętą spiralnie (ostatni skręt zakrywa starsze), podzieloną wewnątrz na liczne komory[3]. Przedstawiciele rodzaju osiągają do 16 cm średnicy[4]. Znanych jest około 300 gatunków tego rodzaju[1]. Prowadziły bentoniczny tryb życia w płytkich wodach ciepłych mórz tetydzkich[1][2]. W Polsce tworzą wapienie i dolomity numulitowe wzdłuż północnej granicy Tatr[3]. Szczególnie licznie występowały w eocenie, tworząc grube zespoły ławic wapieni numulitowych[1]. Skały te były wykorzystywane w różnych rejonach Europy i Afryki przez człowieka do celów budowlanych, m.in. wykonywano z nich bloki skalne wielkich piramid w Egipcie, korzystając z pobliskich złóż tych wapieni[1][2].