Nora (etologia)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama[1] mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem rozwoju organizmów[2]. Określenie nora jest używane głównie do określenia kryjówek zwierząt lądowych np. borsuka, lisa, lecz stanowi także określenie na miejsca schronienia zwierząt wodnych[3] oraz ptaków gniazdujących w jamach wykopanych w ziemi. Zazwyczaj nory są tworzone przez dane zwierzęta, lecz czasem utworzone przez jedno zwierzę bywa wykorzystywane przez przedstawicieli innego gatunku. W ten sposób lisy wykorzystują nory borsuków.
Ten artykuł dotyczy zwierząt. Zobacz też: inne znaczenia. |