Nippon Professional Baseball
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nippon Professional Baseball (w skrócie NPB) – to zawodowa liga baseballu w Japonii, lokalnie nazywana Puro Yakyū (プロ野球), która zrzesza 12 klubów. Utworzona w 1950 roku po reorganizacji Japanese Baseball League, powstałej w 1934. NPB dzieli się na dwie ligi: Central League i Pacific League[1]. Ich zwycięzcy przystępują do meczów o mistrzostwo zwanych Japan Series (jap. 日本シリーズ Nippon Shiriizu).
Koshien Stadium | |
Państwo | |
---|---|
Data założenia |
1950 |
Prezes |
Ryozo Kato |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
12 |
Zwycięzcy | |
Obecny zwycięzca |
Hanshin Tigers (2023) |
Najwięcej zwycięstw |
Yomiuri Giants (22) |
Strona internetowa |
Sezon, podczas którego mają miejsce dwa lub trzy Mecze Gwiazd, rozpoczyna się pod koniec marca lub na początku kwietnia i trwa do października. Każdy zespół rozgrywa 144 mecze[2]. W 2004 roku w Lidze Pacyfiku zorganizowano play-offy[3]. W 1. rundzie mierzą się druga i trzecia drużyna tej ligi. W 2. zwycięzca z poprzedniej z najlepszą drużyną Ligi Pacyfiku. Mecze rozgrywane są do trzech zwycięstw. Mistrz Ligi Centralnej przystępuje od razu do Nippon Shiriizu bez konieczności rozgrywania play-offów. W 2005 wprowadzono system rozgrywania meczów między ligowych[1].
W NPB zasady są prawie takie same jak w Major League Baseball. Wyjątkiem jest reguła rozgrywania meczów w dodatkowych inningach. W sezonie zasadniczym, jeśli wynik jest wciąż nierozstrzygnięty po dwunastej zmianie ogłaszany jest remis. W play-offs mecz może składać się maksymalnie z 15 inningów i przy wyniku remisowym jest powtarzany[2].
W Lidze Pacyfiku stosowana jest reguła stosowania wyznaczonego pałkarza (ang. designated hitter), podobnie jak w American League[1], z kolei w Lidze Centralnej do wybijania piłki mianuje się między innymi miotacza, podobnie jak w National League[4].