Mentawajowie
lud indonezyjski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mentawajowie (indonez. orang Mentawai) – lud indonezyjski, rdzenna ludność archipelagu Mentawai. Według danych z 2000 roku ich liczebność wynosi 58 tys. osób. Dzielą się na grupy subetniczne: Sakalagan (wyspy Południowa Pagai i Północna Pagai), Sakobau (Sipora), Mentawajowie z wyspy Siberut[1][2].
Populacja |
58 tys. (2000) |
---|---|
Miejsce zamieszkania | |
Język | |
Religia |
chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), wierzenia tradycyjne |
Grupa |
Posługują się własnym językiem mentawai, dość zróżnicowanym dialektalnie i oddalonym od najbliższych krewnych w ramach rodziny austronezyjskiej. Większość Mentawajów wyznaje chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), znaczna część kultywuje tradycyjne wierzenia[3]. Na tle ludów indonezyjskich wyróżniają się archaiczną organizacją społeczną i relacjami rodzinnymi. Główną jednostką społeczno-polityczną jest społeczność wiejska. Ich tradycyjne wierzenia obejmują kulty duchów przyrody i przodków. Małżeństwo ma charakter monogamiczny i patrylokalny[1]. Stosunki przedmałżeńskie są postrzegane jako sprawy prywatne. Rozwody zdarzają się rzadko[4].
Praktykują sztukę zdobienia ciała (tradycja tatuażu) i rytuał wyostrzania zębów (pod koniec okresu dojrzewania). Tatuaże wykonuje się w kilku etapach, przy czym wzorce zależą od płci i regionu. Brak końcowego rytuału inicjacyjnego[4].