Lutnia
instrument muzyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Lutnia?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Lutnia – dawny instrument muzyczny strunowy, wykształcony i najbardziej rozpowszechniony w kulturze europejskiej epoki renesansu i baroku. Ma charakterystyczny korpus o kształcie połówki migdała lub gruszki, który zbudowany jest z dużej ilości wygiętych, osełkowatych listewek. Umieszczona na końcu stosunkowo krótkiej szyjki komora kołkowa (główka) odgięta jest znacznie do tyłu. Używana była zarówno przez profesjonalnych muzyków, jak i amatorów, do akompaniamentu i gry solowej. Muzyka lutniowa zapisywana była na sześcioliniowych tabulaturach. W XVIII wieku, wyparta przez instrumenty klawiszowe i smyczkowe, wyszła z użycia.
Ten artykuł dotyczy instrumentu. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Klasyfikacja naukowa | |||
321.321-5 | |||
Klasyfikacja popularna | |||
szyjkowy, strunowy, szarpany | |||
Podobne instrumenty | |||
teorban, gallichon, lutnia romantyczna, mandora, mandolina, gitara, bandura, kobza | |||
|
W szerszym kontekście termin „lutnie” odnosi się ogólnie do instrumentów strunowych z szyjką[1][2].